Σάββατο 16 Σεπτεμβρίου 2023

H μονάδα Radwan της Χεσμπολάχ.

 Σύμφωνα με τον οργανωτικό χάρτη της Χεσμπολάχ, τον οποίον η ίδια έχει «ανεβάσει» στην ιστοσελίδα της, η «Ισλαμική αντίσταση», δηλαδή η ένοπλη στρατιωτική δύναμη της οργάνωσης, βρίσκεται κάτω από το ‘’Συμβούλιο της Τζιχάντ’’ και αποτελείται από διάφορες «μονάδες». Με τον όρο αυτόν δεν μπορούμε απαραίτητα να ταυτίσουμε τις δυνάμεις αυτές, με ότι υπονοούμε στην Δύση ως «μονάδα», αλλά προφανώς πρόκειται για διακριτικές στρατιωτικά οργανωμένες ένοπλες δυνάμεις, οι οποίες έχουν αποσαφηνισμένους ρόλους.


Κείμενο του Αθανάσιου Γκουρνέλου

Μια εξ αυτών των μονάδων είναι η λεγόμενη μονάδα «al hajj Radwan»(λατινικό αλφάβητο για ευκολία αναζήτησης στο διαδίκτυο). Πρόκειται για μονάδα που δημιουργήθηκε το 2008 και πήρε το όνομα της από τον Λιβανέζο τζιχαντιστή Imad Mughniyeh ο οποίος χρησιμοποιούσε το nom de guerre, al-Hajj Radwan. Ο Imad είχε από έφηβος ενταχθεί στην «ειδική μονάδα 17», μια υποτίθεται επίλεκτη ομάδα που είχε φτιάξει ο Γιασέρ Αραφάτ, όπου και με τα χρόνια έχτισε μια φήμη εντός της Ισλαμικής τρομοκρατίας. Σύμφωνα με τον πρώην πράκτορα της CIA και ειδικό αντιτρομοκρατίας, Robert Baer, ο Imad ήταν ένας άνθρωπος που ξεπερνούσε σε επιχειρησιακή αποτελεσματικότητα κάθε πράκτορα της KGB ή τρομοκράτη οποιασδήποτε οργάνωσης του πλανήτη. Θεωρητικά η δολοφονία του ήταν προϊόν της δράσης της Mossad και προς τιμήν του η Χεσμπολάχ, με την στήριξη του Ιρανού Στρατηγού Σολειμάνι, οργάνωσε την μονάδα Radwan, αναδιοργανώνοντας βασικά την προ-υπάρχουσα «Δύναμη ταχείας επέμβασης». Στην ουσία μια μονάδα που δεν έχει συγκεκριμένο γεωγραφικό χώρο επιχειρήσεων. Εδώ να σημειωθεί ότι η Χεσμπολάχ χρησιμοποιεί τυπική αρίθμηση για τις μονάδες της και όχι ονομασίες. Εξ ου και πολλά άρθρα στο διαδίκτυο αναφέρουν πως ο υπηρεσιακός τίτλος της μονάδας αυτής είναι «μονάδα 125» και όχι «μονάδα Radwan».

Έμβλημα της μονάδας είναι ένας κέδρος μπροστά από τον οποίο βρίσκεται ένας λέοντας και το ξίφος «Ντχου αλ Φακάρ», δηλαδή το ξίφος του Ali bin Abi Taleb, εξαδέλφου του προφήτη Μωάμεθ. Για την Χεσμπολάχ, η Radwan αποτελεί μια μονάδα ειδικών δυνάμεων/ειδικών επιχειρήσεων, αν και στο δόγμα τους δεν υφίστανται σαφής διαχωρισμός αυτών των εννοιών, δεν υπάρχει σχετικό πλαίσιο και γενικώς αποκλίνει από όσα γνωρίζουμε στην Δύση.



Η μονάδα βρέθηκε μαζί με Ιρανική υποστήριξη, να πολεμάει στο Αλέπο της Συρίας υπό την διοίκηση του 1ου Σώματος, βοηθώντας τις Συριακές δυνάμεις και κερδίζοντας σημαντική εμπειρία σε στρατιωτικές επιχειρήσεις μεγάλης κλίμακας. Σύμφωνα με τον Ισραηλινό Στρατηγό Shlomi Binder, πλέον η μονάδα «έχει την γνώση να αμυνθεί σε ευρεία επίθεση μιας Ταξιαρχίας μας». Προφανώς η τριβή με Σύριους αξιωματικούς, οι εμπειρίες επί του πεδίου της Συρίας και η Ιρανική συμβουλευτική και υλικοτεχνική βοήθεια, έχουν δημιουργήσει ένα επίπεδο το οποίο ξεφεύγει τουλάχιστον σε έναν βαθμό, από την έως τώρα επιχειρησιακή ικανότητα των διαφόρων μονάδων της Χεσμπολάχ. Από τα διαθέσιμα άρθρα στο διαδίκτυο, είναι δεδομένο πως ο τρόπος χρήσης της μονάδας από την διοίκηση της, όχι απλά ποικίλει, αλλά προκαλεί και ερωτηματικά καθώς φαίνεται να την χρησιμοποιεί όχι μόνο ως μια ελαφρά δύναμη πεζικού, αλλά και ως μονάδα καταδρομών και δύναμη συνδυασμένων όπλων καθότι σε βίντεο φαίνεται πως διαθέτει δικό της πυροβολικό. Ενδιαφέρον έχει ότι την χρησιμοποιεί και ως μονάδα συλλογής πληροφοριών. Το τελευταίο είναι μάλλον απόρροια του φόβου για διείσδυση των αντίπαλων μυστικών υπηρεσιών. Προ ετών η μονάδα έμοιαζε μάλλον με ομάδα SWAT, καθώς οι άντρες της αναλάμβαναν συλλήψεις, προστασία εγκαταστάσεων και εκδηλώσεων και εμφανίζονταν οπλισμένοι με αραβίδες Μ4, υποπολυβόλα MP5Κ και φορούσαν μαύρες στολές με αλεξίσφαιρα γιλέκα πλήρους κάλυψης άνω κορμού, προστατευτικά γυαλιά αντιβαλλιστικού τύπου και κράνη μαύρου χρώματος.


Με εμφανείς τις επιρροές από τις δυτικές στρατιωτικές μονάδες (High cut κράνη, καταστολείς ήχου στα όπλα, σήματα από Pvc, τουρνικέ ανά μαχητή κλπ), ο οπλισμός παραμένει σταθερά προσανατολισμένος στο ανατολικό Block, αν και εμφανίζονται αρκετά συχνά αραβίδες Μ4 με ή χωρίς βομβιδοβόλα M203 και υποπολυβόλα MP5. Βασικό τυφέκιο είναι AK74/AK74M, ενώ ενίοτε ορισμένοι φέρουν και το Aksu. Σε πρόσφατα βίντεο από επιδείξεις, τα όπλα συνοδεύονται από σκοπευτικά βοηθήματα και διόπτρες, όπως Aimpoint CompM4 RDS και 1-6x24 scope, ενώ ορισμένα είναι εφοδιασμένα με βομβιδοβόλο των 40mm, GP-25 UBGL. Οι ομάδες της είναι οπλισμένες με το γνωστό πολυβόλο PKM, του οποίου οι εκδόσεις ποικίλουν, όμως στις εικόνες που είναι διαθέσιμες, τα μέλη έχουν τοποθετήσει σκοπευτικά Comp M4, γνήσια ή Κινεζικές αντιγραφές. Οι περισσότεροι άνδρες φέρουν και πιστόλι και συγκεκριμένα διαθέτουν Κροατικά HS9 και Ρωσικά MP-446, ξεφεύγοντας από τα τυπικά Σοβιετικά πιστόλια Tokarev και Makarov. Εδώ να αναφέρουμε πως είναι αρκετά δύσκολο να αποσαφηνιστεί η πραγματική καταγωγή των όπλων, καθώς τόσο οι Ιρανοί όσο και οι Κινέζοι, όσο και ιδιωτικά εργαστήρια στην Ασία, έχουν προβεί στην παραγωγή χιλιάδων αντιγράφων, διαφόρων όπλων, είτε Δυτικής είτε Ανατολικής προελεύσεως. Ενδεικτικά η Συρία είναι γεμάτη Κινεζικά αντίγραφα του Glock! 



Από τις ίδιες πηγές μπορεί κανείς να διακρίνει την ύπαρξη αντιαρματικών RPG και Kornet-e, αμφότερων Ρωσικής σχεδιάσεως και αμφιβόλου παραγωγής. Σε ότι αφορά τα μεταφορικά μέσα, η μονάδα είναι μάλλον μηχανοποιημένη και όχι μηχανοκίνητη, καθότι φαίνεται να διαθέτει μοτοσυκλέτες, «γουρούνες», αγροτικά οχήματα ανοιχτής καρότσας, ορισμένα πολιτικού τύπου αλλά εκτός δρόμου οχήματα και ορισμένα φορτηγά. Θα πρέπει να υπάρχει επιφύλαξη σε ότι αφορά τα συστήματα ασύρματων επικοινωνιών που διαθέτει, καθώς είναι αδιανόητο να διαθέτουν μόνο τύπου walkie talkie τα οποία φαίνονται σε διάφορα δημοσιεύματα.

Η μονάδα φαίνεται να έχει εκπαιδευτεί από την Ιρανική Saberin Takavar, υπό την έννοια του ότι η κύρια μάζα των αντρών (συνολικώς 2500 άνδρες) της έχει είτε εκπαιδευτεί σε ορισμένα σχολεία των Ιρανών (πχ χειρισμού drone, σχεδιασμού επιχειρήσεων μικρών κλιμακίων, καταδρομέων κλπ), είτε έχει κάποιου είδους εκπαίδευση στο επίπεδο των αξιωματικών της.

Ο Haytham Ali Tabatabai, διοικητής της μονάδας Radwan και εξέχουσα προσωπικότητα της Χεζμπολάχ, αποτελεί μεγάλη απειλή και για τους Αμερικανούς εκτός από τους Ισραηλινούς. Το αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών ανακοίνωσε αμοιβή έως και 5 εκατομμύρια δολάρια για οποιαδήποτε πληροφορία σχετικά με αυτόν. Σύμφωνα με τους αμερικανικούς ισχυρισμούς, ο Tabatabai είναι κορυφαίος στρατιωτικός διοικητής της Χεζμπολάχ, επικεφαλής των επίλεκτων δυνάμεων του κινήματος στους πολέμους της Συρίας και της Υεμένης. Ως εκ τούτου, η παρουσία ενός τέτοιου προσώπου στην επίλεκτη μονάδα της Χεζμπολάχ θεωρείται μεγάλο προνόμιο και αποδεικνύει περίτρανα τη συνέχιση ενός δρόμου που χάραξε ο Mughniyeh πριν από χρόνια.

Τους τελευταίους μήνες, στα τελευταία στάδια των ισραηλινο-λιβανέζικων διαπραγματεύσεων για τη θαλάσσια συμφωνία, η μονάδα Radwan έγινε πρωτοσέλιδο, καθώς οι πράκτορές της είχαν τεθεί σε επιφυλακή και αναπτύχθηκαν ανοιχτά και κατ' εξαίρεση σε στατικές θέσεις κατά μήκος των συνόρων με το Ισραήλ υπό την κάλυψη της οργάνωσης "Πράσινοι χωρίς σύνορα".Οι πράκτορες της μονάδας Radwan είχαν επίσης τοποθετηθεί μαζί με τις πρόσθετες γεωγραφικές μονάδες της Χεζμπολάχ, «Nasser» και «Aziz», οι οποίες σταθμεύουν μόνιμα δίπλα στα σύνορα με το Ισραήλ.

Τα επόμενα χρόνια η μονάδα αναμένεται να αναβαθμιστεί καθώς ολοένα και αυξάνεται η ποιότητα του λαθραίου υλικού που λαμβάνει η οργάνωση από τα καθεστώτα του Ιράν και της Κίνας. Οι Ισραηλινοί και οι Λιβανέζοι βλέπουν να δημιουργείται μια αρκετά ικανή Ταξιαρχία και έχουν εντείνουν τις προσπάθειες τους για συλλογή σχετικών πληροφοριών.



Κυριακή 21 Μαΐου 2023

Ρωσικές μισθοφορικές εταιρείες στον πόλεμο της Ουκρανίας.

 

Η λεγόμενη «ειδική στρατιωτική επιχείρηση» της Ρωσικής Ομοσπονδίας έναντι της Ουκρανίας, ωθεί τη Ρωσία στην χρήση μιας σειράς δυνάμεων, πέραν των τυπικών στρατιωτικών μονάδων και των μονάδων της Ρωσικής Εθνικής Φρουράς (Федеральная служба войск национальной гвардии Российской Федерации). Ενδεχομένως σε μερίδα παρατηρητών να μην έχει γίνει σαφές το ποιες και πώς επιχειρούν αυτές οι μονάδες, παρανόηση δικαιολογημένη βεβαίως καθώς υπάρχει υπερβολικός αριθμός πληροφοριών περί του πολέμου και δυστυχώς λανθασμένων λεπτομερειών.

Συνοπτικώς, πέραν των ανωτέρω, οι Ρώσοι βασίζονται σε επιπλέον δυνάμεις όπως ειδικές δυνάμεις αστυνομικού τύπου της Εθνικής Φρουράς (OMON-Отряд Мобильный Особого Назначения και SOBR-Специальный Отряд Быстрого Реагирования, Spetsial'niy Otryad Bystrovo Reagirovaniya), μονάδες Χωροφυλακής της Τσετσενικής τοπικής κυβέρνησης (τα λεγόμενα στρατεύματα του Καντίροφ), ειδικές μονάδες της υπηρεσίας στρατιωτικών πληροφοριών, μονάδες αστυνομίας των αυτονομιστών, προσωπικό της εθνικής αστυνομίας της Ρωσίας, προσωπικό της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Ασφαλείας, την Συνοριακή Φρουρά κλπ. Γύρω από πολλές εξ αυτών, έχει δημιουργηθεί ένα πλέγμα μυστηρίου, αν και τα πράγματα είναι μάλλον πεζά και απογοητεύουν όσους αναζητούν εξωτικές αναλύσεις και πληροφορίες. Ομοίως και ενδεχομένως με περισσότερο «νέφος» γύρω από αυτούς, το διαδίκτυο βρίθει από αναφορές στην μισθοφορική εταιρεία Wagner (Βάγκνερ) η οποία έγινε γνωστή από την επιτυχή εμπλοκή της στον πόλεμο της Συρίας, στα πολεμικά θέατρα της Αφρικής αλλά και μετά από εγκληματικές ενέργειες μελών της. Η πραγματικότητα είναι πως η συγκεκριμένη εταιρεία όντως μάχεται επί του πεδίου και δεν περιορίζεται σε καθήκοντα ασφαλείας και προστασίας εγκαταστάσεων στα μετόπισθεν. Ωστόσο θα πρέπει να διευκρινιστεί πως σε γενικές γραμμές η συγκεκριμένη εταιρεία αποτελεί έναν «κανονικό στρατό» και έχει εμπλακεί τόσο σε αντιαντάρτικες επιχειρήσεις στην Συρία, όσο και στον συμβατικό πόλεμο της Ουκρανίας.

Μισθοφόροι της στρατιωτικής ιδιωτικής εταιρείας Βάγκνερ κατά τη νικηφόρα για αυτούς μάχη του Μπαχμούτ.


Ο αναγνώστης πρέπει να αποσαφηνίσει πως οι μισθοφορικές εταιρείες είναι κάτι διαφορετικό από τις ιδιωτικές εταιρείες ασφαλείας που παρέχουν ένοπλες υπηρεσίες σε εμπόλεμες ζώνες ή σε περιοχές με ακραία υψηλό επίπεδο κινδύνου, αλλά δεν επιχειρούν στρατιωτικώς. Είναι άλλο πράγμα η συνοδεία επισήμων σε μια χώρα όπως το Ιράκ, άλλο πράγμα η προστασία μιας αποθήκης σιτηρών στο Κίεβο, άλλο πράγμα η ένοπλη συνοδεία βυτιοφόρων στο Αφγανιστάν και άλλο πράμα η χρήση ιδιωτικών εταιρειών ως στρατών και μάλιστα εφοδιασμένων με πυροβολικό, μαχητικά αεροσκάφη και επιθετικά ελικόπτερα. Οι Ρωσικές αρχές λοιπόν, όντως έχουν νομοθετήσει σχετικώς και έχουν επιτρέψει κάτω από ένα συγκεκριμένο πλαίσιο, την συγκρότηση ιδιωτικών εταιρειών οι οποίες συμμετέχουν προς ενίσχυση των Ρωσικών Ενόπλων δυνάμεων, επί του πεδίου της μάχης καθώς και σε επιχειρήσεις ασφαλείας και εκπαίδευσης προσωπικού στην Αφρικανική ήπειρο και την Συρία. Οι λόγοι που οδήγησαν σε τέτοιες αποφάσεις, έχουν να κάνουν αφενός με την μη καταγραφή των ιδιωτών στα επίσημα στρατιωτικά στατιστικά απωλειών, καθώς και στις εσωτερικές πολιτικές τριβές που χαρακτηρίζουν τον πολιτικό κόσμο της χώρας και τους ολιγάρχες. Υπόψιν πρέπει να ληφθεί και το ότι οι εταιρείες αυτές επιχειρούν με συμβόλαια είτε του Υπουργείου Αμύνης, είτε άλλων υπουργείων που έχουν δικαιοδοσία. Οι εταιρείες αυτές δηλαδή κλείνουν συμβόλαια με την Ρωσική Κυβέρνηση. Σε γενικές γραμμές οι μισθοφορικές εταιρείες απαγορεύονται στην Ρωσία κάτι το οποίο προφανώς μας οδηγεί στην υπόθεση πως το Κρεμλίνο ελέγχει απόλυτα τις υπάρχουσες εταιρείες και ειδικά της Βάγκνερ, για την οποία δεν είναι καν σαφές το νομικό πλαίσιο. 

Παρακάτω θα εξεταστούν αυτές πλην της Βάγκνερ, η οποία απαιτεί από μόνη της ξεχωριστή ανάλυση και παρουσίαση. Να σημειωθεί ότι η τελευταία φαίνεται ως να είναι η μάλλον αποτελεσματικότερη, με μεγάλο αριθμό στρατολογηθέντων ποινικών κρατουμένων αλλά και μεγάλο αριθμό πρώην Ρώσων στρατιωτών και εθνοφρουρών, ανεξαρτήτως θρησκευτικής και εθνοφυλετικής καταγωγής (τσετσένοι, γιακούτ, σλαύοι κλπ).

Τέτοιες εταιρείες είναι η «Πατριώτης»-ЧВК «Патриот», η «Ρακούν»-ENOT Corp η οποία βρισκόταν υπό στενή παρακολούθηση από το Κίεβο, καθώς υπάρχουν ενδείξεις ότι στρατολογεί μέλη της αντι-πουτινικής ακροδεξιάς με στόχο να εκπαιδεύσει εθνικιστές κατά της κυβέρνησης, η εταιρεία «Οχυρό»-«Редут» του ολιγάρχη και ιδιοκτήτη του Ομίλου Basic Element, Όλεγκ Ντεριπάσκα κλπ.

Εταιρεία «Патриот».

Πρόκειται για μια εταιρεία η οποία βρίσκεται σε άμεσο ανταγωνισμό με την εταιρεία «Wagner» του Πριγκόζιν και ενεργεί σε στενή συνεργασία με το Ρωσικό Υπουργείο Άμυνας και τη Στρατιωτική Υπηρεσία Πληροφοριών (GRU). Σύμφωνα με αρκετές αναφορές μέσων ενημέρωσης, μέλη της στρατιωτικής εταιρείας δραστηριοποιούνται στη Συρία από την άνοιξη του 2018 (όπως επιβεβαιώνει και το πρώην στέλεχος της FSB Ιγκόρ Γκιρκίν ή «Στρέλκωφ») και στην Υεμένη. Σύμφωνα με τα λεγόμενα ενός Ρώσου αξιωματούχου σε συνέντευξή του στο Sobsednik, αρχικά οι άνδρες της εταιρείας είχαν υψηλότερες απολαβές από αυτών της Wagner και η δεξαμενή προσωπικού δεν αφορούσε μόνο άτομα που θα βρίσκονταν στο πεδίο της μάχης αλλά και αυτά που είχαν εξειδίκευση και σε άλλους τομείς, όπως πχ στον τομέα του κυβερνοχώρου. «Αλλά τα καθήκοντα εκεί είναι πιο σοβαρά: όχι μόνο στην ασφάλεια, αλλά και εργασίες πνευματικές, ενημερωτικές και κυβερνοϋπηρεσίες, εάν είναι απαραίτητο», διευκρινίζει χαρακτηριστικά ο Shabaev, και η επιλογή είναι κατάλληλη - άτομα με σοβαρό ιστορικό, και όχι απλώς εθελοντές με επιθυμία να πολεμήσουν. Συμφωνείται ότι η εταιρεία θα καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια για να παραδώσει τη σορό κάποιου θανόντα στην πατρίδα του, αλλά δεν το εγγυάται. Οι τραυματίες νοσηλεύονται δωρεάν σε στρατιωτικά νοσοκομεία. Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού, κανείς δεν έχει μαζί του έγγραφα, εκδίδονται μόνο μάρκες, με τους αριθμούς στους οποίους αναγνωρίζουν τους νεκρούς και τους τραυματίες. Επικοινωνούν με διακριτικά κλήσης, δεν ξέρουν όλοι καν τα επώνυμά τους. Τα τηλέφωνα αφαιρούνται για να μην υπάρχει διαρροή, αλλά κάποιοι έμπειροι σύντροφοι αγοράζουν κινητά τηλέφωνα επί τόπου».

Σύμφωνα με ρωσικά μέσα ενημέρωσης και τις οργανώσεις βετεράνων της Ρωσικής Ομοσπονδίας, η έναρξη της εταιρείας «Patriot» συνέπεσε κατά έναν περίεργο τρόπο με την ήττα των Βαγκνεριτών τον Φεβρουάριο του 2018 κοντά στη συριακή πόλη Ντέιρ εζ Ζορ, συγκεκριμένα στη Κχασάμ στις 7-8 Φεβρουαρίου 2018 όπου 25 με 100 άνδρες της Βάγκνερ σκοτώθηκαν και άλλοι τόσοι τραυματίστηκαν σε μια αποτυχημένη απόπειρα διείσδυσης στα εδάφη του Κουρδικού SDF όταν και κονιορτοποιήθηκαν από την Αμερικανική Αεροπορία. Η χρονική συγκυρία επιβεβαιώνεται και από το γεγονός ότι η παρουσία των ανδρών της «Patriot» πραγματοποιήθηκε από το ρωσικό τηλεοπτικό κανάλι Dozhd, άμεσα υπαγόμενο στο Ρωσικό ΥΠΑΜ, ήτοι Σοιγκού. Η σύγκρουση των δύο εταιρειών έγινε πιο εμφανής τον Σεπτέμβριο του 2018, όταν η Dozhd ανέφερε ότι η Patriot θα μπορούσε να εμπλέκεται στη δολοφονία των Ρώσων δημοσιογράφων Orkhan Dzhemal, Alexander Rastorguev και Kirill Radchenko στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία ενώ γύριζαν ένα ρεπορτάζ για τη Wagner.

Ρώσοι Σπετσνάζ κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου της Συρίας. Μαζί τους επιχειρούσαν και άνδρες της Βάγκνερ, της οποίας η αποτυχία στο Κχασάμ τον Φεβρουάριο του 2018 σηματοδότησε την εμφάνιση της «Патриот».


Στην Ουκρανία αναφέρθηκαν να βρίσκονται στο πεδίο της μάχης από τον Δεκέμβριο του 2022, κυρίως στην αιματηρή και ανεπιτυχή προσπάθεια των Ρωσικών Ενόπλων Δυνάμεων να καταλάβουν το Βούλενταρ, σε συνεργασία με το Τάγμα «Kaskad» που υπάγεται στο Υπουργείο Εσωτερικών της Λαϊκής Δημοκρατίας του Ντόνετσκ. Την παρουσία της εταιρείας ανέφερε δημόσια ο εκπρόσωπος της Ανατολικής Στρατιάς των Ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων, Serhiy Cherevaty. Φυσικά δεν υπάρχει καμία σύγκριση όσον αφορά τα στρατιωτικά μεγέθη με την εταιρεία Βάγκνερ, της οποίας είναι κατά πολύ μικρότερη. Στις 12 Απριλίου 2023 οι ΗΠΑ επέβαλαν κυρώσεις κατά της Patriot.


Εταιρεία ( Ε.Ν.Ο.Τ. Corp, Единые народные общинные товарищества, Ενωμένες Λαϊκές Κοινοτικές Συνεργασίες ).


Η συγκεκριμένη εταιρεία ιδρύθηκε το 2011 από τον Ρώσο εθνικιστή μισθοφόρο και πολιτικό σύμβουλο Igor Leonidovich Mangushev, ο οποίος και δολοφονήθηκε στις 8 Φεβρουαρίου 2023 στην Καντιίβκα της Ουκρανίας από αγνώστους. Ο Μανγκούσεφ ήταν ενεργός υποστηρικτής της δημιουργίας και χρήσης ιδιωτικών στρατιωτικών εταιρειών στον πόλεμο, θεωρώντας τις ως έναν τρόπο για να ενωθούν οι πολίτες σε μια πιο δομημένη και οργανωμένη δύναμη με καλύτερα αποτελέσματα.

Στις αρχές του 2014, οι άνδρες της εταιρείας συμμετείχαν σε αψιμαχίες στην Κριμαία μαζί με άνδρες της αστυνομικής μονάδας «Berkut». Αρχικά, η οργάνωση ασχολήθηκε με τη συλλογή ανθρωπιστικής βοήθειας για τις πολιτοφυλακές των αποσχιστών των αυτοαποκαλούμενων Λαϊκών Δημοκρατιών του Ντόνετσκ και Λουχάνσκ. Η αλήθεια είναι ότι εκτός από φάρμακα, η ανθρωπιστική βοήθεια σήμαινε επίσης αλεξίσφαιρα γιλέκα, βοηθητικά σκοπευτικά και συσκευές νυχτερινής όρασης. Μέσα στο ίδιο έτος η εταιρεία παρέλαβε ικανές ποσότητες οπλισμού και ξεκίνησε να επιχειρεί στο έδαφος της αυτοαποκαλούμενης Λαϊκής Δημοκρατίας του Λουχάντσκ, συμμετέχοντας μεταξύ άλλων στη νικηφόρα, για τα όπλα των αυτονομιστών, μάχη του Ντεμπαλτσέβ (14 Ιανουαρίου-20 Φεβρουαρίου 2015). Το 2016, διασπάστηκε από την «Ένωση Εθελοντών Ντονμπάς» με την οποία είχε συμπορευτεί και μετά από αποτυχία ανάληψης προστασίας πολλών εμπορικών έργων, ο Μανγκούσεφ άφησε τα «Raccoons» όπως αποκαλούνταν, και ανέλαβε ο Ρομάν Τελένκεβιτς (γνωστός και ως «Βοντυάνωφ»). Εκείνη την εποχή τα μέλη της εταιρείας εργάζονταν ως βοηθοί στο MMSUT (Διπεριφερειακό Τμήμα Ερευνών της Μόσχας και Μεταφορών της Ερευνητικής Επιτροπής) αλλά και ως τεχνικό προσωπικό της FSB της Ρωσικής Ομοσπονδίας πραγματοποιώντας έρευνες και επιχειρήσεις. Μία από αυτές τις επιχειρήσεις έλαβε χώρα τον Δεκέμβριο του 2016: τότε οι ειδικές δυνάμεις της FSB πραγματοποίησαν επιδρομή εναντίον μιας ομάδας που εισήγαγε τεράστιες ποσότητες «μαύρων» εξοπλισμών στη Ρωσία. Στο πλαίσιο της επιδρομής κατασχέθηκαν διάφορα ηλεκτρονικά είδη αξίας 27 εκατομμυρίων ρουβλιών, ενώ μέρος των κατασχεθέντων εκλάπη. 


Στελέχη της Ε.Ν.Ο.Τ στο μέτωπο της Ουκρανίας.

Αυτό συνεχίσθηκε μέχρι τις αρχές Νοεμβρίου 2018 οπότε και σχηματίστηκε ποινική δικογραφία σε βάρος της εταιρείας για το γεγονός της λαθρεμπορίας συσκευών «iPhone» από τις Ηνωμένες Πολιτείες στη Ρωσία. Στις 7 Νοεμβρίου 2018, άνδρες της αστυνομικής ομάδας SOBR συνέλαβαν πολλά μέλη της οργάνωσης κοντά στον κεντρικό σταθμό λεωφορείων στο Ryazan . Μαζί με τα στελέχη της εταιρείας συνελήφθησαν και οι αστυνομικοί Alexander Mrishchuk και Anton Baryakshev, οι οποίοι υπηρέτησαν στο 2ο τμήμα της υπηρεσίας αντικατασκοπείας για εγκαταστάσεις μεταφορών και επικοινωνιών της FSB στη Μόσχα. Συμπερασματικά, η συγκεκριμένη εταιρεία ήταν αρκετά μικρή σε αριθμό, ισχύ και διαδραμάτισε μικρό ρόλο στον πρώτο πόλεμο της Ουκρανίας αν και είχε προοπτικές για περεταίρω εξέλιξη. Η παρακμή της από την οικονομική αστάθεια και την έλλειψη σοβαρότητας την κατέληξαν σε μια απλή παραστρατιωτική οργάνωση και τελικά στη διάλυση.


Εταιρεία «Οχυρό»-«Редут» 

Πρόκειται για μια εταιρεία η οποία ιδρύθηκε το 2008, ως συγχώνευση πολλών μικρότερων ομάδων από βετεράνους της Ρωσικής Υπηρεσίας Πληροφοριών, της Ρωσικής Πολεμικής Αεροπορίας και μονάδων του Ρωσικού Υπουργείου Άμυνας, οι οποίοι είχαν ήδη αποκτήσει εμπειρία σε στρατιωτικές και ειρηνευτικές αποστολές. Μεγάλος αιμοδότης αποτελεί η 45η Ταξιαρχία Φρουρών Spetsnaz που εδρεύει στην Κουμπίνκα, 63 χλμ από τη Μόσχα. Υπάρχουν ενδείξεις ότι η εταιρεία  παρείχε στρατιωτικούς συμβούλους και εκπαιδευτές για τις μονάδες της Αμπχαζίας στον Ρωσο-Γεωργιανό πόλεμο, ότι είχε συμμετοχή στον Λίβανο , στο Ιράκ , στη Συρία , στη Σομαλία, σε χώρες της Καραϊβικής , στην πρώην Γιουγκοσλαβία, καθώς και στο Αφγανιστάν και στην Ινδονησία -πηγή το εξαιρετικό άρθρο του Σεργκέι Σουκχάνκιν. Οι υπηρεσίες που παρείχε περιελάμβαναν την ανάπτυξη ελεύθερων σκοπευτών, τη διάθεση ομάδων προπομπών καθώς και καθήκοντα φρούρησης. Προσωπικό είχε επίσης αναπτυχθεί για την προστασία νηοπομπών, στρατιωτικών εγκαταστάσεων, εγκαταστάσεων παραγωγής πετρελαίου και των Ρώσων διπλωματών. Τη μονάδα έχουν χορηγήσει με εξοπλισμό (κράνη, αλεξίσφαιρα) και τεθωρακισμένα οχήματα ο δισεκατομμυριούχος βιομήχανος εβραϊκής καταγωγής Όλεγκ Ντεριπάσκα (παρά την αντίθεση του με τον Πούτιν στο ζήτημα της εισβολής) και ο αρμενικής καταγωγής επίσης δισεκατομμυριούχος Γκενάντι Νικολάγιεβιτς Τιμτσένκο του οποίου τις εγκαταστάσεις της Stroytransgaz (κατασκευαστική εταιρεία στον τομέα της βιομηχανίας πετρελαίου και φυσικού αερίου) στη Συρία, φρουρούσε η Redut σύμφωνα με το BBC.

Τις πρώτες εβδομάδες της ρωσικής εισβολής, οι περισσότεροι από τους Ρώσους μισθοφόρους που πολεμούσαν στην Ουκρανία ανήκαν στη Redut. Εκατοντάδες άνδρες αναπτύχθηκαν σε διαφορετικές μονάδες με ονόματα όπως «οι Χούλιγκαν», «Λύκοι», «Τσεκούρια» κλπ. Αυτές οι μονάδες σχηματίστηκαν και στάλθηκαν στην Ουκρανία τάχιστα και προκειμένου να καλυφθούν οι νέες θέσεις εξαιτίας της κάκιστης τροπής της εκστρατείας και των νέων αναγκών, η Redoubt στρατολόγησε πρώην στρατιώτες και αξιωματικούς που είχαν απορριφθεί σε προηγούμενες συνεντεύξεις ή προσλήφθηκαν και στη συνέχεια απολύθηκαν. Μετά την κατάληψη του Τσέρνομπιλ, κατά την επίθεση προς την πόλη του Κιέβου υπέστησαν βαριές απώλειες σε σημείο που ανακλήθηκαν πίσω στη βάση της Κουμπίνκα, όπου το Ρωσικό ΥΠΑΜ (το οποίο σύμφωνα με έναν επικεφαλής ελέγχει άμεσα την εταιρεία) ανασυγκρότησε τη μονάδα. Αυτή τη φορά, ο στρατός κάλεσε τους μαχητές να υπογράψουν βραχυπρόθεσμες συμβάσεις για να υπηρετήσουν επίσημα στις ένοπλες δυνάμεις. Σύμφωνα με μια μαρτυρία η αναδιοργάνωση πραγματοποιήθηκε κάτω από την εποπτεία του Ινγκουσέτιου πρώην στρατιωτικού βετεράνου, νυν αναπληρωτή ΥΠΑΜ Γιουνούς Μπεκ Γιεβκούροφ. Στη συνέχεια, η εταιρεία έλαβε επίσης μέρος στη μάχη του Χαρκόβου (Φεβρουάριος-Μάιος 2022), στη μάχη του Σεβεροντόνετσκ (όπου μάλιστα πραγματοποίησαν αναγνώριση και κίνηση στα νώτα των εκεί ουκρανικών δυνάμεων, γεγονός που κατέστησε δυνατή τη γρήγορη κατάληψη του χωριού Λουγκάνσκαγια) και στη μάχη της Μπαλακλίγια. Από τα μέσα Ιουλίου 2022, δύο αποσπάσματα της Redut, το καθένα με 200 άνδρες, δρούσαν στο Ντονμπάς, με επικεφαλής δύο πρώην διοικητές της εταιρείας Βάγκνερ. Στελέχωση των τμημάτων έγινε, όπως και στη Βάγκνερ, από την «εθελοντική αποσυμφόρηση» των καταδίκων στις ρωσικές φυλακές.

Άνδρες της Redut στο μέτωπο της Αβντιίκα, χειμώνας 2023. 



Εταιρείες DRO Potok, Fakel και Plamya.

Εταιρείες μισθοφόρων έχει στήσει και ο όμιλος Gazprom, ο οποίος έχει συγκροτήσει τρεις εταιρείες οι οποίες παρουσιάζονται ως μονάδες εθελοντών, υπό τις ονομασίες DRO Potok, Fakel (δάδα) και Plamya (φλόγα) και οι οποίες στρατολογούν φύλακες από το τμήμα ασφαλείας της Gazprom.Οι μονάδες αυτές φαίνεται να επιχειρούν ως ελαφρύ πεζικό και να επανδρώνουν αμυντικές θέσεις στην περιοχή του Μπαχμούτ (περιοχή και όχι μόνο στην πόλη του Μπαχμούτ). Εδώ σε αντίθεση με την Wagner, οι μονάδες αυτές δεν φαίνεται να έχουν βαρύ οπλισμό, αλλά βασίζονται κυρίως τυφέκια AK74/74M, οπλοπολυβόλα RPK και πολυβόλα PKM, πολυβομβιδοβόλα AGS και αντιαρματικά RPG. Ενδεχομένως να έχουν και σε αυτή την δύναμη παραχωρηθεί ελαφροί όλμοι ενώ η εκπαίδευση των μισθοφόρων, διεξήχθη στο κέντρο εκπαίδευσης Tregulyay στην περιοχή Tambov, ΒΑ της πόλης Βορόνεζ. Προσφάτως (τέλη Απριλίου 2023) κυκλοφόρησαν βίντεο με μέλη της Wagner να κατηγορούν τους άνδρες της Gazprom για εγκατάλειψη θέσεων, ενώ σε άλλα βίντεο τα μέλη της Gazprom διαμαρτύρονται για αθέτηση των συμβολαίων τους από την εταιρεία, για κούφιες υποσχέσεις και ανυπαρξία επάρκειας πυρομαχικών. Οι μισθοφόροι παραπονέθηκαν επίσης ότι η ηγεσία της Gazprom φέρεται να τους υποσχέθηκε σύμβαση με το Υπουργείο Άμυνας, αλλά τελικά κατέληξαν στην Ουκρανία υπό τη διοίκηση της Redut, την οποία ανέφερε επίσης και ο επικεφαλής της Βάγκνερ, Πριγκόζιν, ερχόμενος σε άλλη μια λεκτική σύγκρουση με τον Σοϊγκού τον οποίο θεωρεί υπεύθυνο και επικεφαλής. Η πραγματικότητα μάλλον είναι πως οι άντρες της Gazprom είναι χαμηλής στρατιωτικής αξίας με κακή εκπαίδευση και χαμηλό ηθικό, εξ ου και το σχετικό φιάσκο. 

Στελέχη της Potok εκφράζουν, μέσω δημοσίευσης οπτικοακουστικού υλικού, τα παράπονά τους στη ρωσική διοίκηση σχετικά με την αθέτηση των συμβολαίων και των υποσχέσεων προς αυτούς.

Μεταξύ άλλων στο παρασκηνιακό πλαίσιο, ο Πριγκόζιν ανέφερε ότι η ανάπτυξη, η ενίσχυση και η στελέχωση διάφορων εταιριών της Gazprom αποτελούσε την προσπάθεια από ένα τμήμα της ρωσικής ελίτ που είναι άμεσοι φίλοι του προέδρου στην Αγία Πετρούπολη, οι οποίοι θεωρούν ως καθήκον να βοηθήσουν τον Πούτιν με κάθε κόστος, αν όχι να κερδίσει αυτόν τον πόλεμο, τότε τουλάχιστον να μείνει στην εξουσία, γιατί η ήττα της Ρωσίας θα σημαίνει για αυτούς την απώλεια όχι μόνο χρημάτων, αλλά, ίσως, ελευθερίας και ακόμη και ζωής.

Από όλες αυτές τις εταιρείες, η Wagner είναι εκείνη με τα μεγαλύτερα σε αξία συμβόλαια, καθώς πέραν του ότι επιχειρεί στην Ουκρανία και την Συρία, υπάλληλοι της βρίσκονται και σε Αφρικανικές χώρες, σε ρόλους security, προστασίας επισήμων, εκπαίδευσης και άσκησης επιρροής. Ωστόσο σε αντίθεση με όλες τις προαναφερόμενες εταιρείες, είναι η μοναδική εταιρεία για την οποία δεν είναι σαφής η νομική της μορφή, το πλαίσιο μέσα στο οποίο λειτουργεί, είναι η μόνη που φαίνεται να επιχειρεί αυτόνομα στο πεδίο της μάχης και η μοναδική που έχει βαρύ εξοπλισμό. Η εταιρεία φαίνεται να έχει πλήθος οχημάτων όπως ελαφρώς θωρακισμένα KAMAZ-43269 "Vystrel" και KAMAZ-43269 "Dozor", MRAP Chekan4 (κατασκευασμένα από την Evro Polis την οποία επίσης έχει ο ιδιοκτήτης της Wagner). Στον στόλο οχημάτων προφανώς προστίθεται μια πανσπερμία οχημάτων, κυρίως Σοβιετικής και Ρωσικής κατασκευής, λάφυρα από τους Ουκρανούς, εξοπλισμός από τις δυνάμεις των αποσχιστών κλπ. Σε μικρότερους αριθμούς βρίσκονται τα ίδια μέσα και σε άλλες εταιρείες, ωστόσο το ζήτημα της Wagner έχει μεγαλύτερη βαρύτητα καθώς, όπως αναφέραμε, διαθέτει μαχητικά αεροσκάφη, επιθετικά ελικόπτερα και πυροβολικό ( πχ 2S1, BM21 Grad5). Σύμφωνα με τα λεγόμενα του πρώην αξιωματικού της SBU Ιβάν Στούπακ, όλες οι ιδιωτικές στρατιωτικές εταιρείες ξεκινάνε και καταλήγουν στο Υπουργείο Άμυνας της Ρωσικής Ομοσπονδίας, πλην της Βάγκνερ.

Γκουρνέλος Αθανάσιος/ Χαλάστρας Κωνσταντίνος.

Πηγές: 

1)https://www.reuters.com/world/europe/sledgehammer-execution-russian-mercenary-who-defected-ukraine-shown-video-2022-11-13/

2) https://www.militantwire.com/p/weapons-analysis-russias-wagner-organization

3) https://twitter.com/DefenceHQ/status/1540193359389757441 (λογαριασμός Βρετανικού ΥΠΑΜ)

4) https://defence-blog.com/wagners-wagon-spotted-in-ukraine-for-first-time/

5)https://informnapalm.org/en/artillerymen-wagner-pmc-service-russia-donbas-syria-20-mercenaries-operating-2s1-howitzers-identified/

6) https://www.trtrussian.com/novosti-rossiya/patriot-i-redut-pomimo-vagnera-v-sirii-dejstvuyut-eshe-2-chvk-iz-rossii-5624845

7) https://istories.media/news/2022/12/28/vsu-v-donetskoi-oblasti-voyuet-rossiiskaya-chvk-patriot-yee-s-2018-goda-svyazivayut-s-minoboroni-rossii/

8) https://dailystorm.ru/obschestvo/fsb-nachala-zaderzhivat-uchastnikov-chvk-e-n-o-t

9)https://archive.is/6SErW#selection-731.0-739.76

10)https://archive.is/5PFQA

11)https://web.archive.org/web/20230315062558/https://jamestown.org/wp-content/uploads/2019/06/Paper-3-Volunteers-to-Quasi-PMCs-1.pdf

12)https://archive.is/Q4GDg

13)https://en.topwar.ru/215573-bojcy-dobrovolcheskogo-batalona-potok-chvk-gazprom-pokinuli-pozicii-ogoliv-flangi-chvk-vagner.html

14)https://meduza.io/feature/2023/05/16/fakel-potok-i-redut-russkaya-sluzhba-bi-bi-si-rasskazala-o-voyuyuschih-v-ukraine-chvk-svyazannyh-s-gazpromom

15) https://nv.ua/world/countries/voyna-v-ukraine-chvk-vagnera-edinstvennaya-nastoyashchaya-rossiyskaya-chvk-ekspert-50322238.html

16) https://www.currenttime.tv/a/32376899.html


Τετάρτη 19 Απριλίου 2023

«Φωλιά του Λέοντα», μια από τις ανερχόμενες ένοπλες οργανώσεις των Παλαιστινίων.

Ίδρυση, στελέχωση και εξοπλισμός.

Στην πόλη της Ναμπλούς, στο βόρειο τμήμα της Δυτικής Όχθης, εδώ και ένα χρόνο, η οργάνωση «Φωλιά του Λέοντα» δείχνει να ενισχύεται σταθερά, παρά τις προσπάθειες της Παλαιστινιακής Αρχής (ελεγχόμενη από την Φατάχ) για εξουδετέρωση ή περιορισμό της. Η οργάνωση πιθανότατα δημιουργήθηκε από τον 25χρονο Mohammed al-Azizi, με ψευδώνυμο «Abu Saleh», ο οποίος είναι πρώην μέλος της οργάνωσης «Ταξιαρχίες των Μαρτύρων του Αλ-Άκσα» (της Φατάχ) και τον 28χρονο Abdel Rahman Suboh, με ψευδώνυμο «Abu Adam», διεκδικώντας την δημιουργία ενός ενόπλου μετώπου «μακριά από τα υπάρχοντα κόμματα» θέτοντας την προοπτική για μια νέα εναλλακτική. Βασική θέση αποτελεί η δημιουργία ομάδων επιθέσεων, με την συμμετοχή μελών διαφόρων παρατάξεων. Εν ολίγοις η οργάνωση διατυμπανίζει την ανάγκη ενώσεως όλων των παλαιστινίων ενόπλων, θρησκευτικών (mujahideen) και πολιτικών θέσεων (fedayeen) με σκοπό την έναρξη μιας ολοκληρωτικής εξεγέρσεως (intifada) και για αυτό αρνείται να ταυτιστεί με οποιοδήποτε κόμμα. Το έμβλημα της οργάνωσης περιλαμβάνει το τέμενος του Αλ Άκσα, μια ημισέλινο, δύο αραβίδες Μ4, έναν ένοπλο μαχητή και τα σύνορα του Ισραήλ.

Κύριες δεξαμενές άντλησης μελών, η Φατάχ που αδυνατεί να διατηρήσει την νεολαία μαζί της και μέλη της Ισλαμικής Τζιχάντ και του Λαικού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης, τα οποία αδυνατούν να πειθαρχήσουν στις αυστηρές πολιτικές των οργανώσεων-κομμάτων τους και απαιτούν άμεση δράση. Πλησίον βρίσκεται και η Χαμάς η οποία θεωρεί την οργάνωση ως μέσο για τη αμφισβήτηση της πρωτοκαθεδρίας της Φατάχ στην Ναμπλούς. Σχέσεις πρέπει αν διαθέτει και με την λεγόμενη «Ταξιαρχία της Ναμπλούς» , η οποία με την σειρά της αποτελεί πρωτοβουλία συνεργασίας ενόπλων, υπό την σκιώδη διεύθυνση της Φαταχ.

 Η οργάνωση φαίνεται να δημιουργήθηκε αμέσως μετά την εμφάνιση της οργάνωσης «Ταξιαρχίες της Τζενίν», με την τελευταία να αποτελεί μια ομάδα ανερχόμενων μαχητών, οι οποίοι αυτό-οργανώθηκαν εντός του καταυλισμού προσφύγων της Τζενίν και έγινε εξαιρετικά γνωστοί στην Παλαιστινιακή νεολαία, προωθώντας την δράση τους μέσω των social media (Tik tok intifada). Το πρεστίζ της «Φωλιάς του Λέοντα» ενισχύθηκε προ 5 μηνών, όταν ομάδα ειδικών επιχειρήσεων των Ισραηλινών, παγίδευσε με εκρηκτικά την μοτοσικλέτα του Tamer al-Kilani, ενός εκ των ιδρυτών της οργάνωσης (είχε επαφές με την Χαμάς) και τον εξουδετέρωσε. Η οργάνωση χρησιμοποίησε τον θάνατο ως ένδειξη της βαρύτητας της και του πόσο σημαντική απειλή αποτελεί για το Ισραήλ, ωστόσο εκκλήσεις της τοπικής κοινωνίας προς τους νέους, οδήγησαν σε παραιτήσεις μελών και παράδοση αρκετών ελαφρών όπλων, στην Παλαιστινιακή Αστυνομία. Η τελευταία δέχεται τεράστιες πιέσεις ώστε να διαλύσει τέτοιες μικρές οργανώσεις και να παραμείνει ο κύριος συνομιλητής με τους Ισραηλινούς.

Ο επικεφαλής Ουαντί Αλ Ουχ ο οποίος σκοτώθηκε στις 25 Οκτωβρίου 2022.

Παρά το πρόσφατο της ιστορίας της και το μικρό της μέγεθος (περίπου 150 μέλη, σχεδόν 20 απώλειες και άλλα 20 σε σύλληψη), η οργάνωση έχει γίνει διάσημη στην αραβική νεολαία και φαίνεται να έχει στενή σχέση και ισχυρή στήριξη και από μέλη της «Ταξιαρχίας Μπαλάτα», η οποία είναι ένοπλη ομάδα εντός του καταυλισμού, πλησίον του χωριού Μπαλάτα. Ενδεικτικώς από εικόνες και βίντεο που βρίσκονται διαθέσιμα στο διαδίκτυο, τα μέλη της ‘’Φωλιάς του Λέοντα’’ εμφανίζουν αρκετές ομοιότητες με τα μέλη της «Μπαλάτα», όπως χρήση αραβίδων και υποαραβίδων AR, τυφεκίων FN FAL/FN FAL PARA και σπανίως ΑΚ (τα ΑΚ είναι διαδεδομένα στην Λωρίδα της Γάζας και όχι στην Δυτική Όχθη, κυρίως λόγω των δικτύων λαθραίας μεταφοράς κλπ), υιοθέτηση μαύρων ρούχων και παπουτσιών, περίτεχνες πλαστικές προσωπίδες αποκρύψεως χαρακτηριστικών του προσώπου και επωμίδες με το έμβλημα της οργάνωσης, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις έχουν ορισμένα μέλη εμφανιστεί με ρέπλικες διόπτρες νυκτός και πλαστικά προστατευτικά προσώπου για airsoft. Γενικώς θα πρέπει να θεωρηθεί πως οι δύο οργανώσεις είτε θα οδηγηθούν σε συνένωση, είτε θα βρίσκονται σε στενή συνεργασία.

Όπως προαναφέρθηκε, η ενδυμασία των μελών χαρακτηρίζεται από χρήση αθλητικών ρούχων μαύρου χρώματος, ωστόσο τα μέλη φαίνεται να έχουν προμηθευτεί χαμηλής ποιότητας ολόσωμες φόρμες πιλότου ( όμοιες με αυτές των αντιτρομοκρατικών μονάδων και των πιλότων) σε μαύρο και χακί. Μαζικώς υπάρχει χρήση μαύρων πλατίγυρων καπέλων και ολοπρόσωπων μαύρων κουκούλων, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις οι κουκούλες δεν διαθέτουν οπές στο ύψος των οφθαλμών και άρα επηρεάζουν την όραση του ενόπλου.

Στα ατομικά υλικά φαίνεται να υπάρχει περιορισμός καθώς εμφανίζονται κυρίως με μια κάποια τυποποίηση στην χρήση ατομικών εξαρτύσεων μεν, δίχως όμως να προκύπτει κάποια τάση προς την χρήση plate carrier ή να διαφοροποιείται η εξάρτυση αναλόγως του ρόλου και της αποστολής του κάθε ενόπλου. Ενδεχομένως να υπάρχει πρακτική αδυναμία επίτευξης τυποποίησης. Σχεδόν πουθενά δεν εμφανίζονται με κιτ Πρώτων Βοηθειών, δεν διακρίνονται φορεία, δεν φαίνεται να υπάρχουν παρά ελάχιστα κράνη, ενώ σε περιπτώσεις που εμφανίζονται ένοπλοι με αλεξίσφαιρα γιλέκα, είναι πασιφανές πως πρόκειται για γιλέκα που δεν εξυπηρετούν έναν τυφεκιοφόρο και αρκούν ίσως για στατική φύλαξη. Υπάρχουν ελάχιστες φωτογραφίες με συστήματα επικοινωνίας και σε αυτές εμφανίζονται τυπικοί ασύρματοι και walkie talkie, όπως Baofeng και Motorola. Πουθενά δεν φαίνεται να φέρουν σακίδια ημέρας.

Ο οπλισμός της οργάνωσης φαίνεται να περιορίζεται σε ελαφρά όπλα , κυρίως CAR 15 (Mekut’zar δηλαδή κομμένης κάννης), αραβίδες Μ16Α2Μ4/Μ4, και Colt 653 και τυφέκια Μ16Α1-2, καθώς δεν υπάρχουν ακόμη εικόνες που να εμφανίζουν μαζική κατοχή όλμων, βαρέων πολυβόλων, αντιαρματικών, αυτοσχέδιων ρουκετών κλπ. Σε δύο τουλάχιστον φωτογραφίες, εμφανίζονται μαχητές με υποπολυβόλο Carlo, Παλαιστινιακής κατασκευής. Εκ των OSINT υπάρχει μάλλον μικρός αριθμός πιστολιών, τα οποία λογικώς αγοράζουν μόνοι τους από τον υπόκοσμο, οι ίδιοι οι μαχητές.

Στις περισσότερες εικόνες και βίντεο, διαθέτουν σκοπευτικά βοηθήματα, δίχως όμως να είναι σαφές πόσα εξ αυτών δουλεύουν, σε τι κατάσταση είναι, πόσο καλή χρήση γνωρίζουν οι ένοπλοι να κάνουν επ’ αυτών κλπ. Ομοίως εμφανίζονται όπλα με φακούς, δίποδες, κάθετες λαβές, συνδετήρες συγκράτησης 2 γεμιστήρων και καταδείκτες laser. Τα περισσότερα βοηθητικά υλικά είναι πολιτικές εκδόσεις ή φθηνές κινέζικης κατασκευής αντιγραφές, ενώ υπάρχουν και υλικά που ενδεχομένως να είναι για χρήση σε ομοιώματα airsoft. Ωστόσο είναι σαφές ότι διαθέτουν σκοπευτικά βοηθήματα Acog, Mepro και Elbit, κλεμμένα από τον Ισραηλινό στρατό.

Χρονικό επιχειρήσεων της «Φωλιάς του Λέοντα»

Τέλη Αυγούστου, η παλαιστινιακή οργάνωση δημοσίευσε την πρώτη επίσημη δήλωση αναλαμβάνοντας την ευθύνη για ένοπλη σύγκρουση εναντίον στρατιωτών του Ισραηλινού Στρατού στο παλαιστινιακό χωριό Rugib, που βρίσκεται στη Δυτική Όχθη. Ωστόσο, παλαιστινιακά μέσα ενημέρωσης ανέφεραν για τη δραστηριότητα της οργάνωσης στις 15 Αυγούστου.

Στις 5 Σεπτεμβρίου 2022 η οργάνωση ανέλαβε την ευθύνη για επίθεση πλησίον του προσφυγικού στρατοπέδου Αλ Αΐν, πλησίον της Ναμπλούς. Στις 9 Σεπτεμβρίου, η Ισραηλινή Αστυνομία απέτρεψε τρομοκρατική επίθεση μεγάλης κλίμακας στο νότιο Τελ Αβίβ. Ο επίδοξος τρομοκράτης συνελήφθη όταν προκάλεσε την υποψία των αστυνομικών. Μετά τη σύλληψή του, βρέθηκε ένα τυφέκιο, δύο Αυτοσχέδιοι Εκρηκτικοί Μηχανισμοί (ΑΕΜ) και μια μπαντάνα με το λογότυπο της οργάνωσης.

Στις 13 Σεπτεμβρίου η οργάνωση δήλωσε ότι ενεπλάκη σε ένοπλη σύγκρουση στο στρατόπεδο Μπαλάτα, στο βόρειο τμήμα της Δυτικής Όχθης με στελέχη των Ισραηλινών Ενόπλων Δυνάμεων (ΙΕΔ). Την επόμενη ημέρα 2 στελέχη επιτέθηκαν σε παρακείμενο φυλάκιο των ΙΕΔ στο σημείο Χαρ Μπράκα, πλησίον της Ναμπλούς. Η οργάνωση ανέλαβε την ευθύνη την ίδια ημέρα και δημοσίευσε οπτικοακουστικό υλικό. Και οι 2 δράστες εξουδετερώθηκαν και αξίζει να σημειωθεί ότι ο ένας εξ αυτών υπηρετούσε στις Παλαιστινιακές Εθνικές Δυνάμεις Ασφαλείας. Πραγματοποίησε επίθεση στο ίδιο σημείο 9 μέρες αργότερα, στις 23 Σεπτεμβρίου, χωρίς κάποιο αποτέλεσμα. Στις 2 Οκτωβρίου ένα λεωφορείο και ένα ΙΧΕ δέχθηκαν πυρά από μέλη της «Φωλιάς του Λέοντα» με αποτέλεσμα τον ελαφρύ τραυματισμό του οδηγού του ΙΧΕ. Οι Παλαιστίνοι είχαν μια επιτυχία στις 11 Οκτωβρίου όταν άνδρας μέσα από διερχόμενο ΙΧΕ πυροβόλησε ισραηλινή περίπολο σκοτώνοντας τον Ισραηλινό στρατιώτη Ίντο Μπαρούχ (μετά θάνατον επιλοχία) της Ταξιαρχίας «Γκιβάτι» όντας μέλος στο περίπολο αναγνώρισης στην πόλη Σαβέι Σομρόν, βόρεια της Δυτικής Όχθης. Το όχημα ανέπτυξε κατόπιν ταχύτητα και διέφυγε. Στις 14 Οκτωβρίου 2 μέλη της οργάνωσης τραυματίστηκαν σοβαρά όταν ο ΑΕΜ που κατασκεύαζαν εξερράγη πρόωρα. Την ίδια ημέρα κατάφεραν να καταρρίψουν ένα drone των ΙΕΔ και δημοσίευσαν φωτογραφίες του ενώ μετά από 8 ημέρες (22/10) δημοσίευσαν βίντεο στο οποίο βιντεοσκοπούσαν θέσεις και σημεία της ισραηλινής επικράτειας από δικό τους drone.

Το σημείο όπου σκοτώθηκε ο Ισραηλινός επιλοχίας Ίντο Μπαρούχ, φωτ. του Nasser Ishtayeh/Flash90 για τις ΙΕΔ δημοσιευμένη στο «The Times of Israel».

Στις 23 Οκτωβρίου ένας εκ των ιδρυτών της «Φωλιάς» σκοτώθηκε στη Ναμπλούς τις πρωινές ώρες όταν πυροδοτήθηκαν εκρηκτικά που είχαν τοποθετηθεί σε ένα μαύρο δίκυκλο. Ο στόχος, με όνομα Ταμέρ Αλ Κιλανί, που προφανώς παρακολουθούνταν, το πιο πιθανό από drone, πέρασε ανυποψίαστος δίπλα από τον ΑΕΜ και σκοτώθηκε ακαριαία. Η οργάνωση είδε τη δημοτικότητα της να ανεβαίνει κατακόρυφα αφού σε πλατφόρμες Κοινωνικής Δικτύωσης (Telegram) ξεπερνούσε σε αριθμό ακόλουθων και αυτές των Ταξιαρχιών Αλ Κασσάμ, της ένοπλης πτέρυγας της Χαμάς. Μετά από 2 ημέρες (25/10) σε επιχείρηση των ΙΕΔ στη Ναμπλούς, από την ανταλλαγή πυρών σκοτώθηκαν 5 Παλαιστίνοι εκ των οποίων ο ένας εκ των ιδρυτών οργάνωσης, εν ονόματι Ουαντί Αλ Ούχ. Ο «αποκεφαλισμός» της οργάνωσης δείχνει αν μη τι άλλο τη σημασία που επέδειξαν οι Ισραηλινοί στην αντιμετώπισης της νέας οργάνωσης καθώς είχε αρκετές προοπτικές για πύκνωση των γραμμών της από την ολοένα και αυξανόμενη δημοτικότητα. Τα άμεσα και καίρια χτυπήματα είχαν και τεράστιο αντίκτυπο στην παλαιστινιακή πλευρά αφού στις 26 Οκτωβρίου, ο Μαχμούντ Αλ Μπάνα, επίσης σημαίνον στέλεχος, παραδόθηκε στις δυνάμεις ασφαλείας της Παλαιστινιακής Αρχής , σύμφωνα με πληροφορίες λόγω ανησυχιών ότι θα γίνει στόχος των ΙΕΔ, στις 31/10 άλλο ένα στέλεχος και στις 4/11 άλλοι 4 Παλαιστίνιοι.

 

Μετά από ένα μήνα απραγίας, από όλες σχεδόν τις παλαιστινιακές οργανώσεις, στις 30/11, 1/12, 9/12 και στις 20/12 η οργάνωση επιτέθηκε σε ισραηλινά φυλάκια και τμήματα της Δυτικής Όχθης χωρίς όμως κάποιο αποτέλεσμα. Στις 30/12 σε επιχείρηση στην πόλη Ναμπλούς συνελήφθη ένας 16χρονος (ή 19χρονος σύμφωνα με τους Ισραηλινούς) μέλος της «Φωλιάς». Η πρώτη επίθεση του 2023 σημειώθηκε στις 5 Ιανουαρίου στο χωριό Μπαλάτα στα περίχωρα της Ναμπλούς όταν και ματαίωσαν (;) μια ισραηλινή επιχείρηση. Τον Ιανουάριο και τον Φεβρουάριο σημειώθηκαν αρκετά περιστατικά ανταλλαγής πυρών μεταξύ των 2 πλευρών χωρίς να σημειωθεί κάποια απώλεια και πολλές φορές καμία παλαιστινιακή οργάνωση δεν ανέλαβε την ευθύνη, εικάζεται όμως ότι σίγουρα κάποιες εξ αυτών ενεργήθηκαν από μέλη της «Φωλιάς». Σε επιχείρηση των Ισραηλινών Δυνάμεων στις 13 Φεβρουαρίου συνελήφθησαν 2 μέλη της οργάνωσης τα οποία φέρονται να είχαν σκοτώσει τον Ισραηλινό στρατιώτη τον Οκτώβριο του 2022.

Στις 22 Φεβρουαρίου 2023 ένα μέλος της οργάνωσης έπεσε νεκρό, ο Ουαλίντ Χουσειν, από ανταλλαγή πυρών με τις ΙΕΔ. Ένας 15χρονος Παλαιστίνιος σκοτώθηκε στις 15 Μαρτίου από τις Ισραηλινές Δυνάμεις στη Ναμπλούς. Οι Ισραηλινοί ανέφεραν ότι ήταν οπλισμένος ενώ οι Παλαιστίνοι το αρνούνται. Σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης το εν λόγω άτομο είχε φωτογραφίες με τη σημαία της οργάνωσης και οπλισμό. Άλλη μια σύλληψη πραγματοποιήθηκε στις 25 Μαρτίου. Στις 3 Απριλίου δύο Παλαιστίνοι, ένα της «Φωλιάς» και ένας της «Φατάχ» σκοτώθηκαν στην προσπάθεια σύλληψης έτερων ατόμων που είχαν τραυματίσει ισραηλινούς στρατιώτες τον προηγούμενο μήνα.  Έως και εκείνη την ημέρα είχαν σκοτωθεί από την αρχή του έτους από διάφορα περιστατικά σε όλη επικράτεια 90 Παλαιστίνιοι και 15 Ισραηλινοί, μάχιμοι και μη. Μετά από 5 μέρες, στις 8 Απριλίου, η «Φωλιά» συνέλαβε έναν Παλαιστίνιο ο οποίος συνεργαζόταν με τις ισραηλινές δυνάμεις ασφαλείας στις οποίες έδινε πληροφορίες για καταζητούμενους Παλαιστινίους. Σε οπτικοακουστικό υλικό ομολόγησε ότι βρισκόταν πίσω από τις δολοφονίες μελών της οργάνωσης, παραμένει άγνωστο όμως αν αυτό ισχύει ή αποσπάστηκε με τη βία από τον αιχμάλωτο. Εν συνεχεία ο Παλαιστίνιος εκτελέστηκε.

Φωτογραφία από την επίθεση στις 14/9/2022, όπου 2 μέλη της οργάνωσης σκοτώθηκαν.

Εν ολίγοις η οργάνωση εμφανίζει συνεχώς άνοδο, αλλά περιορισμένο επιχειρησιακό πλαίσιο, χαμηλή χρηματοδότηση και ενδεχομένως υποτυπώδη εκπαίδευση. Είναι σαφές πως υπάρχει απειθαρχία στα μέτρα ασφαλείας όπλων κατά τις επιδείξεις-παρελάσεις της οργάνωσης, ενώ το παρουσιαστικό ορισμένων μαχητών δείχνει ότι δεν έχουν λάβει εκπαίδευση (αθλητικές φόρμες και αθλητικά παπούτσια με λυμένα κορδόνια, δάχτυλο εντός της σκανδάλης κλπ). Βεβαίως πρέπει να τονιστεί πως υπάρχει ομάδα που κατασκευάζει βόμβες και κάνει δοκιμές των ΑΕΜ σε λόφους γύρω από την Ναμπλούς. Πέραν αυτών, λειτουργεί πρωτίστως ως τοπική ένοπλη ομάδα και σε συνεργασία με μικρότερες ίδιου ύφους, παραμένει όμως αμφίβολο το κατά πόσο θα μπορέσει να μην καταλήξει υποχείριο των δυνατότερων οργανώσεων.

Γκουρνέλος Αθανάσιος/Χαλάστρας Κωνσταντίνος

Πηγές :

Twitter: Joe Truzman, Local Focus/Security Alerts, Calibre Obscura,

https://www.longwarjournal.org/archives/2022/09/a-newly-established-militant-organization-in-the-west-bank-claims-several-attacks.php

https://www.aljazeera.com/news/2022/10/26/who-are-the-lions-den-armed-group-in-occupied-west-bank-explainer

https://www.nytimes.com/2023/03/04/world/middleeast/west-bank-lions-den.html

https://www.longwarjournal.org/archives/2022/10/analysis-the-lions-den-and-the-future-of-militant-activity-in-the-west-bank.php

https://www.timesofisrael.com/soldier-hurt-by-gunfire-while-securing-settler-march-in-northern-west-bank/?fbclid=IwAR32fqqmX9DHtyX1EDlbbWRGJkr74iAmJg2YEhc1IT-0h4rXIAiqZWbE5GA

https://www.timesofisrael.com/palestinian-killed-as-troops-nab-lions-den-gunmen-accused-of-killing-soldier/

 

Κυριακή 12 Φεβρουαρίου 2023

Η μάχη του Βούλενταρ, σκληρές συγκρούσεις για το «δώρο του άνθρακα», 24 Ιανουαρίου-3 Μαρτίου 2023.

Στις αρχές Μαρτίου μετά την έναρξη της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία το 2022 , οι δυνάμεις της Ρωσίας και της Λαϊκής Δημοκρατίας του Ντόνετσκ (ΛΔΝ) κατέλαβαν την πόλη Βολβόνακα, εδραιώνοντας τις θέσεις τους στην περιοχή πλησιάζοντας την πόλη Βούλενταρ, μια κωμόπολη 14.000 κατοίκων (2022) προπολεμικά, που κυριολεκτικά το όνομά της σημαίνει «δώρο του άνθρακα» από τα πλούσια κοιτάσματα γαιάνθρακα. Καθ'όλη τη διάρκεια του Μαρτίου-Ιουνίου σημειώθηκαν σποραδικοί βομβαρδισμοί σε διάφορα σημεία της πόλης και τους μήνες Ιούλιο και Αύγουστο εκτέλεσαν 5 συνολικά επιθέσεις αρκετά νοτιότερα της πόλης, χωρίς όμως επιτυχία. Στις 29 Οκτωβρίου με 2 Νοεμβρίου νέα ρωσική επίθεση έφερε τελικά αποτελέσματα και καταλήφθηκε το χωριό Παβλίβκα, 2.5 χιλιόμετρα ΝΑ του Βούλενταρ. 

Η έννοια της «ομίχλης του πολέμου» που επισήμανε ο μεγάλος Καρλ φον Κλαούζεβιτς, η αβεβαιότητα στην επίγνωση της κατάστασης που βιώνουν οι συμμετέχοντες και οι παρατηρητές στις στρατιωτικές επιχειρήσεις έχει αποκτήσει νέο νόημα -σε έναν κόσμο όπου μπορούμε να έχουμε πρόσβαση σε όλες τις πληροφορίες- από την παραπληροφόρηση και την προπαγάνδα της εικόνας και των ψευδών ειδήσεων ( hoaxes). Με παρονομαστή λοιπόν τον παραπάνω παράγοντα θα εξιστορηθεί με όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ακρίβεια και αντικειμενικότητα η μάχη του Βούλενταρ ενώ θα θεωρείται ως γενόμενο γεγονός όποιο επιβεβαιώνεται μονάχα από μέσα δικτύωσης και τις ανοιχτές πληροφορίες (OSINT). Παρ'όλα αυτά κάθε μέσο ενημέρωσης είναι πιθανό να μεροληπτεί υπέρ της μιας ή της άλλης πλευράς, συνεπώς η εξαγωγή των συμπερασμάτων αφορά τον κάθε αναγνώστη ξεχωριστά.

(Κάθε απώλεια οχήματος, αεροσκάφους, καταγραφή σημαντικού γεγονότος δύναται να πιστοποιείται από τον αναγνώστη με το άνοιγμα συνδέσμου πατώντας πάνω σε αυτόν. Η καταγραφή των γεγονότων δύναται να αλλάξει αναλόγως με νέα επιβεβαιωμένη εξέλιξη).


Γαλλικής κατασκευής πυροβόλο CAESAR (CAmion Équipé
d'un Système d'ARtillerie)στο μέτωπο του Βούλενταρ. Το ουκρανικό
πυροβολικό προκάλεσε βαριές απώλειες στις ρωσικές γραμμές, τόσο
σε προσωπικό όσο και πάσης λογής οχήματα.


Αντίπαλες δυνάμεις

Ρώσοι

-Η 155η Ταξιαρχία Πεζοναυτών, ένας τακτικός σχηματισμός του Σώματος Πεζοναυτών του Στόλου του Ειρηνικού της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Η ταξιαρχία συμμετείχε στην ανεπιτυχή προσπάθεια κατάληψης του Κιέβου στις αρχές της εισβολής, τον Μάρτιο του 2022.  Έχει ονομαστική δύναμη 3.000 ανδρών και διαθέτει άρματα μάχης T-80, ΤΟΜΑ BMP-3 και ΤΟΜΠ BTR-82. Μετά το μέτωπο του Κιέβου, αποσύρθηκε στη Λευκορωσία και στη συνέχεια αναπτύχθηκε στο Ντονμπάς, επιτεθέμενη στην ουκρανική άμυνα μεταξύ Γιεορίβκα και Παβλίβκα. Αν και επιτυχείς, όπως προαναφέρθηκε, στο φιλορωσικό κανάλι Telegram «Grey Zone» που σχετίζεται με τη στρατιωτική ιδιωτική εταιρεία Βάγκνερ, δημοσιεύτηκε κείμενο επιστολής, το οποίο αναφέρει ότι κατά τις 4 ημέρες της  επίθεσης  επίθεσης, η 155η ταξιαρχία είχε 300 νεκρούς, τραυματίες και αγνοούμενους με σκληρή κριτική προς τον Ρώσο στρατηγό Ρουστάμ Μουράντωφ.

-H 40η Ταξιαρχία Πεζοναυτών, επίσης του Στόλου του Ειρηνικού. Οι απώλειές της στη σύγκρουση, αναφέρονται σε έτερο κανάλι του Telegram σε 36 νεκρούς. 

-  Το Τάγμα «Kaskad» που υπάγεται στο Υπουργείο Εσωτερικών της Λαϊκής Δημοκρατίας του Ντόνετσκ.

-Η 36η Μηχανοκίνητη Ταξιαρχία η οποία διέθετεT-72B3 με ενισχυμένη θωράκιση ,  TOS-1A, τεθωρακισμενα MT-LB.

-Η νεοσύστατη 72η Μ/Κ ΤΞ η οποία στελεχώθηκε από επίστρατους της επαρχίας Όρενμπουργκ στο Ταταρστάν, ως εκ τούτου, περιλαμβάνει ένα υψηλό ποσοστό των εκεί εθνικών μειονοτήτων και ανάλογης μαχητικής ικανότητας.

-14η ΤΞ Spetsnaz της Στρατιωτικής Υπηρεσίας Πληροφοριών (GRU).

Ουκρανοί

-72η Μηχανοκίνητη Ταξιαρχία, «Μαύροι Ζαπορίζια»,  τιμητικό όνομα προς τιμή των «Μαύρων Ζαπορόζετς» , ενός στρατιωτικού σχηματισμού της εποχής της Λαϊκής Δημοκρατίας της Ουκρανίας. Το 2022 κατά τη διάρκεια της ρωσικής εισβολής έλαβε μέρος στις σκληρές μάχες στα προάστια του Κιέβου, στη Μπούτσα, στο Ιρπίν και στο Γκοστομέλ και κατόπιν μεταφέρθηκε στο μέτωπο του Ντόνμπας. Από την 1η Φεβρουαρίου 2022 αναφέρονται 163 νεκροί από τις παραπάνω μάχες. Στις 6 Μαΐου 2022 απονεμήθηκε στην ταξιαρχία το μετάλλιο τιμής «Για το θάρρος και την ανδρεία».

-68η Ταξιαρχία Κυνηγών (Jager). Η συγκεκριμένη μονάδα την άνοιξη και το φθινόπωρο του 2022,  έλαβε μέρος σε μάχες στην περιοχή του Ντόνετσκ, ενώ τον Νοέμβριο του 2022 συμμετείχε στις μάχες στης Χερσώνας και στην απελευθέρωση της δεξιάς όχθης της περιφέρειας.

- Από τις 8/2 αναφέρεται και η δράση της 35ης Ταξιαρχίας Πεζοναυτών.

-Στοιχεία από την 55η  Ταξιαρχία Πυροβολικού «Zaporizka Sich».

-Στοιχεία από την 15η Ταξιαρχία Πυροβολικού.

-Τμήματα από το Σύνταγμα «Kastuś Kalinoŭski», των Λευκορώσων εθελοντών της αντιπολίτευσης, με ονομαστική δύναμη 1.500 ανδρών. Το σύνταγμα αποτελείται από δύο τάγματα, το «Litwin» και το «Wolat».


24-31 Ιανουαρίου 2023, η ρωσική εφόρμηση για την κατάληψη της πόλης ξεκινά.

Η πρώτη μεγάλη επίθεση εκτυλίχθηκε στις 24-27 Ιανουαρίου με σύντομο αλλά ισχυρό  μπαράζ πυροβολικού με πολλαπλούς εκτοξευτές BM-21 Grad και TOS-1 με τις θερμοβαρικές κεφαλές, (καταγράφηκε η καταστροφή ενός ουκρανικού BMP-2 μέσα στην πόλη) πραγματοποιήθηκε άμεση επίθεση πεζικάριων και αρμάτων μάχης/ΤΟΜΑ από τα Νότια και ΝΔ της πόλης φτάνοντας έως και τα 500 μέτρα περίπου από τα περίχωρα της πόλης. Η επίθεση επιχειρήθηκε δυτικά από πεζοναύτες της 155ης ΤΞ, και ανατολικά πιθανόν της 36ης Μ/Κ και του Τάγματος Kaskad . Πολύ γρήγορα όμως οι πρώτες απώλειες άρχισαν να εμφανίζονται με την όταν ένα ρωσικό τμήμα έχασε 2 ΤΟΜΠ ΒΤR-82A, 2 ΤΟΜΑ BMP-3 και 1 ΤΟΜΑ BMP-2 στις 26 Ιανουαρίου καθώς και ενός άρματος Τ-72 το οποίο δέχθηκε βολή στο πίσω μέρος του σκάφους, κινήθηκε με ταχύτητα για 100 μέτρα βγάζοντας πυκνούς καπνούς από το χτύπημα και ακινητοποιήθηκε, πλην όμως δεν καταστράφηκε. Η επίθεση υποστηρίχθηκε (2) από επιθετικά ελικόπτερα της Ρωσικής Αεροπορίας που έκαναν χρήση αντιαρματικών πυραύλων 9K121 Vikhr.

Δεν ήταν όμως μόνο οι υλικές καταστροφές σημαντικές, αλλά και οι έμψυχες αφού δεκάδες πεζοναύτες κείτονταν νεκροί (1) (2) (3) συνθέτοντας σκηνικά που θύμιζαν αποτυχημένες επιθέσεις του Α'Παγκοσμίου Πολέμου. Ένα ακόμα BMP-2, στις 29/1,  εγκαταλείφθηκε καθώς το προσωπικό που το επάνδρωνε, αποβιβάστηκε, δέχθηκε κατευθείαν σφοδρά πυρά, καθηλώθηκε και εν συνεχεία εξολοθρεύτηκε. Από αιχμαλωτισθέντες η ρωσική πλευρά μετρούσε 11 άνδρες (1) (2) , ενώ ένας Ουκρανός πιάστηκε αντίστοιχα αιχμάλωτος από τους αντιπάλους του. Από την ουκρανική πλευρά δεν υπήρξε κάποιο βίντεο ή φωτογραφία με νεκρούς ή τραυματίες, που προφανώς θα είχαν αν και αρκετά λιγότερες, απλώς γνωστοποιήθηκε η απώλεια ενός Λευκορώσου εθελοντή του Συντάγματος Kastuś Kalinoŭski.

Νεκροί Ρώσοι πεζοναύτες της 155ης ΤΞ μετά από μια αποτυχημένη επίθεση.
Η πολλές φορές μυωπική ρωσική ηγεσία ήταν-και αυτή -υπεύθυνη για τις κατά
μέτωπο επιθέσεις στις εχθρικές γραμμές χωρίς επαρκή προπαρασκευή
και στήριξη του φίλιου πυροβολικού και χωρίς αναγνωριστικές ενέργειες.

Παρά τις βαριές απώλειες, ρωσικές δυνάμεις κατάφεραν να προωθηθούν μερικές δεκάδες μέτρα στη ΝΑ πλευρά της πόλης εξαλείφοντας μερικούς Ουκρανούς υπερασπιστές από τα εκεί χαρακώματα, κυρίως με τα ΤΟΜΑ BMP-3 που έκαναν χρήση των επίφοβων για κάθε πεζικάριο πυροβόλων των 30 χλστ αλλά και των 100 χλστ σχεδόν εξ επαφής, από τα 30-60 μέτρα. Το ίδιο έπραξαν και με τα άρματά τους οι πεζοναύτες της 40ης ΤΞ εκκαθαρίζοντας  (και εδώ με τη χρήση θερμικής κάμερας)μια μικρή γραμμή χαρακώματος. Η μικρή αυτή επιτυχία δεν διήρκεσε πολύ, ούτε υπήρξε κάποια αξιοποίηση. Στις 27 Ιανουαρίου, μια ακόμη φάλαγγα με ΤΟΜΑ εξαϋλώθηκε από τη συνδυασμένη χρήση πυροβόλων D-20, με την καθοδήγηση από Uav,  αντιαρματικούς εκτοξευτές FGM-148 Javelin και Stuhna-P. Συνολικά 6 ΤΟΜΑ, εκ των οποίων 3 BMP-2,  και ένα γεφυροφόρο όχημα (μάλλον MTU-72) καταστράφηκαν (1), (2), (3) , (4), (5), (6), (7), (8), (9). Σε έτερο σημείο, οι άνδρες της 72ης ΤΞ με εύστοχες βολές πάλι από Javelin, προκάλεσαν ζημιές σε ένα BMP-3 και ολοσχερή καταστροφή 2 αρμάτων Τ-80 BVM, προφανώς από έκρηξη των πυρομαχικών τους, της 155ης ΤΞ Πεζοναυτών.Η ακριβής θέση των αρμάτων ήταν μεταξύ Βούλενταρ και Μικίλσκε ( εδώ το στίγμα ) και του προαναφερθέν BMP-3 ΝΑ της Παβλίβκα (εδώ ). Στις 30 Ιανουαρίου ένα ακόμα ρωσικό φορτηγό και ένα BMP-2 (στίγμα εδώ ) καταστράφηκαν μέσα στο χωριό Μικίλσκε και την επόμενη ημέρα ένα αυτοκινούμενο ουκρανικό πυροβόλο 2S3 Akatsiya βλήθηκε από Lancet του Τάγματος Kaskad. Δεδομένου της κατάστασης οι βρετανικές υπηρεσίες πληροφοριών είχαν προβλέψει από τις 31/1 ότι οι ρωσικές δυνάμεις θα οδηγούνταν σε τέλμα και ότι δεν θα σημείωναν παραπάνω πρόοδο.


1-5 Φεβρουαρίου, νέες εφορμήσεις και σκληρές μάχες πέριξ της πόλης χωρίς επιτυχία.

Η ρωσική ηγεσία αποφάσισε να συνεχίσει τις επιθέσεις με μεγαλύτερη ένταση, και με πυροβολικό και αεροπορία που ούτως ή άλλως τη χρησιμοποιεί ως εναέριο πυροβολικό (εδώ με πύραυλο αέρος-εδάφους Izdeliye-305) προσδοκώντας την πρόκληση ενός ρήγματος σε οποιαδήποτε πλευρά της πόλης. Έτσι, όπως παρατίθεται και στον χάρτη παρακάτω, επιτέθηκε από κάθε κατεύθυνση. Και πάλι όμως συνάντησε τη σκληρή αντίσταση της έμπειρης και καλά οργανωμένης 72ης ΤΞ. 

Στις 1/2, ένα ρωσικό Τ-80BV ακινητοποιήθηκε όταν προσέκρουσε σε νάρκη καταστρέφοντας την ερπύστρια, δίπλα ακριβώς σε ουκρανικό χαράκωμα και ένα BMP-3 χτυπήθηκε από drone R18 στο ανατολικό τμήμα του μετώπου, βορείως του χωριού Βολοντιμιρίβκα. Στις 2 Φεβρουαρίου καταλήφθηκε από τους Ουκρανούς ένα ελαφρύ τεθωρακισμένο πολλαπλών χρήσεων MT-LB, το οποίο είχε ενσωματωμένο ναυτικό πυργίσκο 2M-7 με 2 βαριά πολυβόλα KPV των 14,5 χλστ που συνήθως είναι εγκατεστημένοι σε περιπολικά σκάφη. Την ίδια ημέρα ένα ακόμα MT-LB και ένα άρμα μάχης Τ-72 εγκαταλείφθηκαν έχοντας υποστεί ζημιές από τα εχθρικά πυρά και σε έτερο σημείο του μετώπου ένα ΤΟΜΑ BMP-2 και ένα Τ-80BV κάηκε ολοσχερώς, βορείως του χωριού Μικίλσε . Οι πεζοναύτες της 155ης ΤΞ κινήθηκαν ορθώς με τα οχήματά τους έχοντας ως κάλυψη τα παραπετάσματα καπνού , (τα ρωσικά πληρώματα εξέχυσαν καύσιμο στις εξατμίσεις τους) πλην όμως κινούνταν σε εξαιρετικά κλειστούς σχηματισμούς και μικρές αποστάσεις ακυρώνοντας τα όποια οφέλη προσδοκούσαν, καθώς τα βλήματα των 155 χλστ από τα αμερικανικής κατασκευής Μ777 και των γαλλικών CAESAR  ( CAmion Équipé d'un Système d'ARtillerie) που στάλθηκαν στο συγκεκριμένο μέτωπο επέφεραν μερικά εξαιρετικά οδυνηρά πλήγματα μερικές ημέρες αργότερα, τις περισσότερες φορές με την καθοδήγηση από τα drones. Στις 2/2 σκοτώθηκε ο συνταγματάρχης Sergey Polyakov, διοικητής της 14ης ΤΞ Spetsnaz κατά τη διάρκεια των μαχών.

Οι καταστροφικές όμως σε αποτέλεσμα επιθέσεις δεν είχαν ακόμα τελειώσει. Σε μια περίπτωση, 4 ΤΟΜΑ (2xBMP-2, 2xBMP-3) είχαν καταστραφεί ή είχαν υποστεί ζημιές και εγκαταλείφθηκαν μαζί με ένα IMR-2 όχημα του μηχανικού και σε έτερο σημείο ένα άρμα μάχης Τ-80 BVM. Ένα ακόμα BMP-3 είχε τέτοια τύχη (5/2) όταν εθεάθη με μερικούς νεκρούς Ρώσους στρατιώτες πλησίον του.


Χάρτης των επιχειρήσεων στην πόλη κατά το διάστημα 1-7 Φεβρουαρίου.
Διακρίνονται οι προσπάθειες της 40ης ΤΞ/ΠΖ από τα ΝΔ, της 155ης ΤΞ/ΠΖ από 
Νότια και της 36ης Μ/Κ ΤΞ από τα ανατολικά.
Χάρτης του JominiW


6-17 Φεβρουαρίου, συντριπτικές ήττες για τη ρωσική πλευρά. Το πεδίο μετατρέπεται σε «νεκροταφεἰο»αρμάτων.

Οι προσπάθειες των Ρώσων δεν είχαν σχεδόν καμία παύση αλλά ούτε και αποτέλεσμα. Οι επόμενες επιθέσεις είχαν σχεδόν το ίδιο μοτίβο. Από τα ΝΔ του Βούλενταρ, από το χωριό δηλαδή Πβλίβκα οι πεζοναύτες της 40ης και 155ης ΤΞ δεν επέδειξαν κάποια επιτυχία αλλά ούτε και σοβαρή προσπάθεια έχοντας ως φυσικό εμπόδιο και τον ποταμό Κασλαχάκ. Πιο ανατολικά, τα ναρκοπέδια αποτέλεσαν αδιαπέραστο φράγμα για τις ρωσικές μηχανοκίνητες δυνάμεις οι οποίες αναλώθηκαν σε αναποτελεσματικό βομβαρδισμό του Βούλενταρ. Ακόμα πιο ανατολικά, στα χωριά Μικίλσκε και Βολοντιμιρίβκα το πεδίο γέμισε από τα «κουφάρια» των ρωσικών αρμάτων μάχης και λοιπών ΤΟΜΑ/ ΤΟΜΠ καθώς κάθε προσπάθεια προέλασης στο ανοιχτό πεδίο κατέληγε σε φλόγες και άφθονο αίμα από τα ουκρανικά ATGM και κυρίως από το πυροβολικό. 



Στις 6 Φεβρουαρίου, μια ακόμα μεγάλη ρωσική φάλαγγα κινήθηκε για να πετύχει κάποιο αποφασιστικό ρήγμα. Αυτό όμως δεν ήρθε ποτέ. Με τη φάλαγγα εξαρχής να γίνεται αντιληπτή, σύντομα βρέθηκε κάτω από πυρά πυροβολικού και να εμφανίζει τις πρώτες απώλειες, όπως ένα BMP-2. Από την αντίπαλη πλευρά 2 BMP (και εδώ) καταστράφηκαν από ένα Τ-80BVM το οποίο εκτόξευσε αντιαρματικούς κατευθυνόμενους πυραύλους 9Μ119 Svir/Refleks από αρκετά μεγάλη απόσταση, δεδομένου ότι οι πύραυλοι πετούσαν για περίπου 20 δευτερόλεπτα (!).Αλλού, 3 άρματα μάχης καταστράφηκαν (και εδώ) ή εγκαταλείφθηκαν με πολύ βαριές ζημιές όταν έπεσαν το ένα μετά το άλλο (!) πάνω σε αντιαρματικές νάρκες σε απόσταση 2-5 μέτρων το καθένα με τα επιζώντα πληρώματα να υποχωρούν μέσα στις φλόγες σε ένα απόκοσμο σκηνικό πολέμου. 

Στις 7-8/2, στοιχεία της ουκρανικής 15ης Ταξιαρχίας Πυροβολικού εντόπισαν για πολλοστή φορά εχθρική φάλαγγα οχημάτων με την βοήθεια Uav, η οποία εξερχόταν από την ανατολική έξοδο του χωριού Μικίλσκε, 5.9 χλμ από το Βούλενταρ (στίγμα γεωεντοπισμού εδώ ) και κατέστρεψαν με εύστοχες βολές πυροβολικού τουλάχιστον 4 τεθωρακισμένα οχήματα (BMP-3 και BTR-82)  (1) (2) (3) (4)  (5) με άλλες πηγές να ανεβάζουν απολογισμό στα 10 συνολικά οχήματα. Σε έτερο σημείο προσέγγισης, ρωσικό BMP-3 διαλύθηκε ολοσχερώς (1) (2) όταν πάτησε αντιαρματική νάρκη, μια αρκετά συχνή εικόνα κατά τη διάρκεια της μάχης του Βούλενταρ που επαναλήφθηκε την ίδια μέρα (ή στις 8/2) με άρματα μάχης (Τ-72 ;) από τα οποία του ενός ο πύργος εκτοξεύτηκε πάνω από 20 μέτρα κατά την έκρηξη (!) και το έτερο (1) (2)  είτε καταστράφηκε είτε υπέστη πολύ σοβαρές ζημιές. 




Μερικές από τις πλέον συνηθισμένες εικόνες στα περίχωρα της πόλης: 
Νεκροί Ρώσοι στρατιώτες πάνω και πλησίον στα κατεστραμμένα/εγκαταλελειμμένα 
οχήματά τους. Ο Ρωσικός Στρατός πλήρωσε πολύ μεγάλο τίμημα στις 
προσπάθειες για την κατάληψη της πόλης. (Στην πρώτη φωτογραφία δεν 
είναι όλα τα οχήματα εκτός μάχης).


Στις 9/2, φάλαγγα με 3 BMP και Τ-80 έπεσε πάνω σε ναρκοπέδιο με αποτέλεσμα την καταστροφή ενός BMP-3 και την εγκατάλειψη ενός Τ-80. Το αποκορύφωμα των πραγματικά πολύ κακών χειρισμών είναι η καταστροφή 5 οχημάτων, 2 αρμάτων μάχης και 3 BMP-2 κυριολεκτικά το ένα μετά το άλλο στο ίδιο σημείο, όταν πατούσαν διαδοχικά νάρκες προσπαθώντας να περάσει το καθένα ακριβώς από δίπλα από κάθε χτυπημένο όχημα, ακολουθώντας την ίδια τύχη. Σε άλλο σημείο, 2 άρματα μάχης (Τ-72;) και 2 UR-77 οχήματα εκκαθάρισης ναρκοπεδίων διαλύθηκαν ολοσχερώς βόρεια της Βολοντιμίριβκα, περίπου 5-6 χλμ ανατολικά του Βούλενταρ από τη συνδυασμένη δράση της 72ης ΤΞ και της 55ης ΤΞ πυροβολικού. Στον απολογισμό της 10ης Φεβρουαρίου προστέθηκε ένα ακόμα BMP-2.

Όλα τα παραπάνω, όπως ήταν αναμενόμενο, δημιούργησαν πολλά δυσμενή σχόλια σε ρωσικά και φιλορωσικά κανάλια και λογαριασμούς. Τα αίτια δεν είναι πολύ βαθιά. Προκειμένου ο Ρωσικός Στρατός να διατηρήσει τον ρυθμό των επιθετικών επιχειρήσεων, αντικαθιστά σταδιακά όλα τα (θεωρητικά) καλύτερα εκπαιδευμένα και εξοπλισμένα στρατεύματα που έχουν τραυματιστεί ή σκοτωθεί με ίσο αριθμό νεοσυλλέκτων — αλλά χωρίς να αφιερώσει χρόνο ή να δαπανήσει τους πόρους για την εκπαίδευση και τον εξοπλισμό αυτά τα νέα στρατεύματα στα (έστω) προηγούμενα πρότυπα. Στα ΜΚΔ κυκλοφόρησαν φωτογραφίες με τις ρωσικές απώλειες, θεωρητικά εκείνης της ημέρας από μερικούς φιλοουκρανικούς λογαριασμούς, με 31 πάσης λογής οχήματα αλλά αφορούν απώλειες διαφόρων προηγούμενων και εκείνης της ημέρας, όπως για παράδειγμα εδώ με τα προαναφερόμενα 5 οχἠματα ή καταχώρηση όλων των οχημάτων ως απώλειες ενώ τα πληρώματα αποβιβάζονταν από αυτά , έπαιρναν θέση και εν συνεχεία επέστρεφαν , πλην 3 νέων αρμάτων μάχης (1), (2) και (3) και σε έτερο σημείο 1 φορτηγού, 1 BMP-2 και ενός Τ-72.  Από συγκρούσεις της ημέρας ή παλαιότερες ανευρέθηκαν ακόμα μη καταχωρημένα άρματα Τ-72 και Τ-80 BVM. Επίσης, πιάστηκαν και μερικοί Ρώσοι αιχμάλωτοι, εμφανώς καταπονημένοι από τις σκληρές μάχες.

 Σε ναρκοπέδιο έπεσαν και ουκρανικά οχήματα όπως ένα Τ-64 και ένα BMP-1 που το προσπέρασε και ανατινάχθηκε μερικές δεκάδες μέτρα παρακάτω. Περιττό να ειπωθεί ότι η πόλη και τα περίχωρα βάλλονταν διαρκώς και είχε μείνει ο μισός αριθμός των κτηρίων όρθιος (!). 

Τμήμα της πόλης κατά τη διάρκεια των μαχών. Είναι εμφανής η σφοδρότητα
των βομβαρδισμών.


Βορείως του χωριού Παβλίβκα δύο ακόμα BMP-2, ένα BMP-1 μαζί με ένα Τ-80BV το οποίο διέθετε ρόδα KMT-7 για πυροδότηση ναρκών έμπροσθεν του οχήματος, ακινητοποιήθηκαν και τα πληρώματά τους είτε υποχώρησαν στις φίλιες γραμμές είτε σκοτώθηκαν τους άνδρες της 68ης ΤΞ Κυνηγών και από χρήση Uav που έριχναν μικρές βόμβες/βλήματα όλμων  (2) Στον αέρα, η ρωσική πλευρά συνέχιζε να υποστηρίζει, με φτωχά όμως αποτελέσματα, την προσπάθεια των επίγειων δυνάμεων, αλλά έχασε ένα ελικόπτερο Mi-24 από δυνάμεις της 14ης ΤΞ σχετικά κοντά στην περιοχή του Βούλενταρ.

Για τον βαρύ απολογισμό (εδώ μερικοί νεκροί αξιωματικοί εκείνης της ημέρας) αυτής αλλά και των προηγούμενων αποτυχιών φιλορωσικοί λογαριασμοί κατηγόρησαν τον διοικητή της «Ανατολικής Στρατιωτικής Περιφέρειας» Ρουστάμ Μουράντωφ. Ένα ρωσικό άρμα  δέχθηκε χειροβομβίδα που παρ'όλη τη μικρή ισχύ, το πέτυχε σε καίριο σημείο, προκλήθηκε φωτιά και υπέστη τουλάχιστον σοβαρή ζημιά. Σε έτερο βίντεο, στις 12/2, φαίνεται ότι πίσω από το συγκεκριμένο άρμα ήταν ένα BMP-3 και ένα ακόμα άρμα μάχης εγκαταλελειμμένα, όπως πολύ πιθανό και το φλεγόμενο. «Δρόνο-αυτοκτονίας» όπως συχνά αναφέρονται τα περιφερόμενα πυρομαχικά χρησιμοποίησαν με επιτυχία και οι δυνάμεις του Kaskad της ΛΔΝ καταστρέφοντας ένα αμερικανικό πυροβόλο Μ777 και στις 12/2 ένα ουκρανικό άρμα υπέστη σοβαρές ζημιές. Σε μια ακόμα γνώριμη εικόνα, δύο ρωσικά άρματα μάχης Τ-80BV καταστράφηκαν/ακινητοποιήθηκαν, όταν έπεσαν το ένα μετά το άλλο (!) πάνω σε ναρκοπέδιο.

Στις 14 Φεβρουαρίου στοιχεία της 72ης ΤΞ κατάφεραν να καταστρέψουν ένα MRLS TOS-1 ΝΔ της Βολοντιμιρίβκα (στίγμα εδώ), ένα πολύ σημαντικό γεγονός αν σκεφτεί κανείς ότι από την αρχή του πολέμου έχουν καταστραφεί μαζί με αυτό, 6 μονάχα από τα πολύτιμα αυτά συστήματα. Στις 15 Φεβρουαρίου ένα ακόμα περιφερόμενο πυρομαχικό Lancet του Τάγματος Kaskad έπεσε πάνω σε αμερικανικής κατασκευής αυτοκινούμενο πυροβόλο M109 των 155 χλστ αλλά το μέγεθος της ζημιάς δεν είναι ξεκάθαρο, αφού χρησιμοποιήθηκε η λιγότερο ισχυρή έκδοση του Lancet με εκρηκτική  κεφαλή τριών κιλών. την προηγούμενη ημέρα με τον ίδιο τρόπο πραγματοποίησαν επίθεση κατά προσωπικού, τις νυχτερινές ώρες με τη βοήθεια των θερμικών καμερών. Ένα εγκαταλελειμμένο ρωσικό άρμα αποτεφρώθηκε με τη χρήση χειροβομβίδας RGD-5 από το ανοιχτό τμήμα του πύργου και μερικοί ακόμα άνδρες της 155ης ΤΞ πιάστηκαν αιχμάλωτοι από τους Ουκρανούς.Την επόμενη ημέρα πέτυχαν (16/2) ένα άρμα μάχης Τ-64 με δύο Lancet στην εμπρόσθια θωράκιση με μάλλον μικρή ζημιά: μετά το πρώτο χτύπημα, το πλήρωμα του οχήματος βγήκε και έσβησε τη μικρή φωτιά έξωθεν. Το ίδιο τάγμα πάλι, πέτυχε σχετικά καλύτερα αποτελέσματα δύο ημέρες αργότερα (17/2) καταστρέφοντας ένα ουκρανικό MRLS BM-21 Grad αλλά την ίδια ημέρα άλλη μια φάλαγγα με 3 BMP-3, εκ των οποίων ένα με πρόσθετη θωράκιση, και 1 άρμα μάχης T-80BV και ένα ΤΟΜΠ BTR-82A καταστράφηκε (1) (2) (3) ή εγκαταλείφθηκε στην τύχη της. Παρατίθεται με επιφύλαξη η εικόνα από 2 ακόμα άρματα μάχης Τ-80BV τα οποία πιθανόν να περιλαμβάνονται στις παραπάνω απώλειες, συνεπώς θα καταχωρηθούν ως πιθανές απώλειες.

Χάρτης των ρωσικών επιθέσεων προς την πόλη στις αρχές Φεβρουαρίου.

Οι σοβαρές απώλειες των πεζοναυτών στις μάχες* είναι ένα θέμα που σίγουρα θα πρέπει να απασχολήσει τη ρωσική ηγεσία. Χρειάζεται μεγάλη εμπειρία, θάρρος ή κίνητρο για να επιτεθείς και να δράσεις αποτελεσματικά όταν ξέρεις ότι οι πιθανότητές σου να σκοτωθείς ή να τραυματιστείς στην επίθεση είναι σχεδόν 90%. Αυτό ακριβώς έκανα οι πεζοναύτες μαζί με τους άνδρες της 36ης και 72ης ΤΞ. Έτσι, όπως έγινε και με τις δυνάμεις των VDV στα προάστια του Κιέβου οι οποίες υπέστησαν μια απίστευτη αιμορραγία, θα χρειαστεί αρκετός χρόνος για να συσταθούν ξανά τέτοιες ομάδες που θα εκτελούν παρόμοιες επιθετικές ενέργειες, εξού και το γεγονός ότι αυτόν τον ρόλο τον έχει αναλάβει η Βάγκνερ σε Σόλενταρ και Μπαχμούτ. 

Ξανά από ρωσικούς λογαριασμούς της Βάγκνερ αλλά και από αναρτήσεις του Ιγκόρ Γκίρκιν** υπήρξαν δριμύτατα σχόλια και τοποθετήσεις κυρίως για τους ανώτατους αξιωματικούς, τον τρόπο με τον οποίο αυτοί εξελίσσονται στην ιεραρχία και τα πενιχρά αποτελέσματα που φέρνουν στο πεδίο της μάχης με το να «χαράζουν απλώς μερικές γραμμές στον χάρτη άνευ αντικρύσματος». «Το ουκρανικό πυροβολικό βάλλει με εξαιρετική ακρίβεια. Περισσότερες από 30 μονάδες τεθωρακισμένων  χάθηκαν σε λίγες μέρες. Δεκάδες αρματιστές σκοτώθηκαν. Ακόμη περισσότεροι πεζοναύτες, άνδρες ειδικές δυνάμεις και πεζικάριοι πέθαναν». «Όλες αυτές οι απώλειες αποδείχθηκαν «μονόπλευρες» – οι Ουκρανοί έριχναν προς τους επιτιθέμενους σαν σε σκοπευτήριο». Τους δε Ρώσους επικεφαλής χαρακτήρισε ως « τελείως ηλίθιους που δεν μαθαίνουν από τα λάθη τους». 

Έγινε μνεία για την αναποτελεσμάτικότητα της προπαρασκευής πυροβολικού σε αντίθεση με το εχθρικό που χρησιμοποιεί μεγαλύτερης ακρίβειας, δυτικής προελεύσεως, πυροβόλα. Επίσης, το γεγονός ότι πολλές φορές οι δίοδοι της κάθε προκείμενης επίθεσης δεν είχαν εκκαθαριστεί από το μηχανικό και δεν είχε προηγηθεί αναγνώριση των θέσεων, δεν εξασφάλιζαν σε καμία περίπτωση την κατά δύναμιν ασφαλέστερη διέλευση των φαλαγγών με τα άνωθεν καταστροφικά αποτελέσματα. Τέλος, αναφέρθηκε η έλλειψη αεροπορικής κάλυψης, η μειωμένη μεταφορά εικόνας από τα uav πλην της μονάδας Kaskad και η αναποτελεσματικότα των μέσων ηλεκτρονικού πολέμου. Από τη δυτική πλευρά, το αμερικανικό think tank «Institude for the Study of War» σημείωσε ότι μέρος της μεγάλης αποτυχίας των ρωσικών προσπαθειών οφειλόταν κυρίως στο πολύ χαμηλής εκπαίδευσης προσωπικό παρά στην ηγεσία.

Στασιμότητα, φθορά και συνέχεια βομβαρδισμών (18 Φεβρουαρίου - 3Μαρτίου).

Η ουκρανική πλευρά μετά τις αμυντικές της επιτυχίες συνέχισε να χτυπά και να φθείρει τα ρωσικά στρατεύματα πέριξ της πόλης. Στις 18/2, ένα ρωσικό Τ-80BV το οποίο μπροστά είχε ρόδα εκκαθάρισης ναρκών, καταστράφηκε από εύστοχη βολή πυροβολικού. Το ίδιο όχημα είχε βιντεοσκοπηθεί να πραγματοποιεί βολή ενώ ένας Ρώσος στρατιώτης ήταν ακριβώς κάτω από την κάνη, με συνέπεια να πέσει στο έδαφος και να έχει αν όχι ολική, τότε μερική απώλεια ακοής. Στις 19 Φεβρουαρίου ένα όχημα εκκαθάρισης ναρκοπεδίων UR-77 Meteorit ανατινάχθηκε (1.5 χλμ βορείως του Βολοντιμιρίβκα) σε μια εκκωφαντική έκρηξη, καθώς είχε αρπάξει φωτιά από βολή πυροβολικού και εξερράγησαν  οι δύο γομώσεις γραμμής εκκαθάρισης ναρκοπεδίων με εκρηκτικά που διέθετε. Την ίδια ημέρα, στοιχεία του ρωσικού πεζικού προσπαθούσαν να καλυφθούν από τα ουκρανικά πυρά και ενώ είχαν αρκετούς νεκρούς και τραυματίες, στο οπτικ/κό υλικό εθεάθη ένα ακόμα εγκαταλελειμμένο άρμα μάχης Τ-80BV, το οποίο είχε την αριστερή του ερπύστρια κατεστραμμένη. Το σημείο που βρίσκονταν ήταν 2 χλμ νοτίως του Βούλενταρ, σε οικισμό ανάμεσα από Παβλίβκα και Μικίλσκε. Η συνεχής παρενόχληση του ουκρανικού πυροβολικού δεν άφηνε πολλά περιθώρια στους Ρώσους στρατιώτες να περισυλλέξουν και να επιδιορθώσουν τα οχήματα που την επιδέχονταν . Και στα δύο περιστατικά, από την πλευρά των Ουκρανών, οι ενέργειες έγιναν από την 72η ΤΞ. Στις 20 Φεβρουαρίου, ένα μικρό drone εντόπισε 2 Ρώσους στρατιώτες στους οποίους έριξε χειροβομβίδες, σκοτώνοντας τον έναν, και στα πλάνα του εντοπίστηκαν ακόμα 2 ΤΟΜΑ BMP-2 χτυπημένα και παρατημένα από παλαιότερες ρωσικές επιθέσεις και 2 ακόμα μέσα σε δενδρογραμμή στην οποία προσπάθησαν ανεπιτυχώς να βρουν κάποια κάλυψη / απόκρυψη. Ο βαρύς απολογισμός της ημέρας τελείωσε με ένα ακόμα BMP-2 το οποίο δέχτηκε βολή πυροβολικού καθώς εξερχόταν από λατομείο πλησίον του χωριού Βολοντιμιρίβκα (στίγμα εδώ).

Ουκρανοί πυροβολητές της 72ης ΤΞ σε δράση.
Πηγή φωτογραφίας: CNN.



Στον «χορό» των μπαράζ μπήκαν και τα M142 HIMARS (High Mobility Artillery Rocket System) όπως εδώ, αν και στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν εξερράγη το βλήμα. Στις 20 Φεβρουαρίου σημειώθηκε νέα επίθεση ρωσικών τμημάτων εξερχόμενα από τη ΒΔ έξοδο του χωριού Μικίλσκε, αλλά χωρίς τη συνοδεία πεζικού, μονάχα σφυροκόπημα από ρωσικά άρματα μάχης με την υποστήριξη πυροβολικού στα ουκρανικά χαρακώματα. Από την παρατήρηση της κίνησης των οχημάτων εθεάθη ένα ακόμα ρωσικό κατεστραμμένο Τ-72Β3 (στίγμα εδώ)προφανώς από προγενέστερο χρόνο. Στις 22 Φεβρουαρίου, ένα ακόμα Τ-80ΒV, πιθανόν της 155ης ΤΞ, δέχθηκε εύστοχες βολές πυροβολικού και καταστράφηκε πλησίον του χωριού Μικίλσκε. Τα Τ-80BVM της 155ης ΤΞ προκειμένου να μην έχουν νέες απώλειες, αναγκάστηκαν να εκτοξεύουν από πολύ μεγάλη απόσταση αντιαρματικούς πυραύλους 9K119M Refleks-M και μάλλον έπραξαν ορθά καθώς σε άλλο σημείο οι Ουκρανοί της 72ης ΤΞ κατέστρεψαν άλλα 2 άρματα μάχης Τ-80BV και ένα BMP-1AΜ Basurmanin που αποπειράθηκαν για πολλοστή φορά να πλησιάσουν τις αντίπαλες γραμμές και ένα ακόμα BMP-2 μη καταχωρημένο παρατηρήθηκε από ουκρανικό drone.

Στις 25 Φεβρουαρίου 3 ουκρανικά άρματα (1) (2) (3) , 2 Τ-64 και ένα Τ-72 (λάφυρο από τους Ρώσους) καταστράφηκαν ή εγκαταλείφθηκαν από τα πληρώματά τους (στίγμα εδώ). Τα 2 εξ αυτών ακινητοποιήθηκαν από νάρκες, ίσως και ουκρανικές, και το άρμα που ανεφλέγη χτυπήθηκε από ATGM. Σε δεύτερο χρόνο ένα από αυτά καταστράφηκε από χειροβομβίδα F-1 που έριξε ρωσικό drone. Την ίδια ημέρα ένα ρωσικό Τ-72Β3 κινούνταν σε σημείο όπου βρίσκονταν 7 (!) άλλα άρματα μάχης και ΤΟΜΑ ακινητοποιημένα από νάρκες, μόνο και μόνο ..για να πέσει κι αυτό με τη σειρά του και να αχρηστευθεί. Ακόμα 2 BMP-2 που ακολουθούσαν το προπορευόμενο άρμα μάχης, το..ξανασκέφτηκαν, έκαναν αναστροφή αλλά το ένα εξ αυτών δέχτηκε βολή από ATGM και το πλήρωμα εγκατάλειψε το φλεγόμενο όχημα. Να σημειωθεί ότι στο σημείο όπου χτυπήθηκε, δίπλα του βρίσκονταν άλλα 6 (!) ρωσικά κατεστραμμένα οχήματα, δείγμα των καταστροφικών απωλειών από τις προηγούμενες εβδομάδες. Στις 26/2 το Τάγμα «Kaskad» πέτυχε την πρόκληση σοβαρής ζημιάς/καταστροφή ενός ακόμα πυροβόλου, αυτή τη φορά 2A36 Giatsint-B των 152 χλστ., και πάλι με περιφερόμενο πυρομαχικο Lancet. Στις 27/2, ένα ρωσικό άρμα μάχης ΄Τ-80 BV προσπάθησε να ανακτήσει ένα έτερο ελαφρώς χτυπημένο Τ-80BV αλλά μόλις το πλήρωμα είδε να έρχεται drone προς την κατεύθυνσή τους το εγκατέλειψαν τρέχοντας. Το, έως τότε, άθικτο άρμα δέχτηκε 2 χειροβομβίδες με τη δεύτερη να το βρίσκει σε καίριο σημείο και να αναφλέγεται. Το δεύτερο άρμα δέχτηκε κι αυτό βλήμα αλλά δεν επέφερε κάποιο αποτέλεσμα. Ανεπίδεκτοι μαθήσεως οι Ρώσοι έχασαν ένα ακόμα BMP-2 έξωθεν του Μικίλσκε από νάρκη, σε σημείο όπου είχαν άλλα 6 οχήματα αχρηστευθεί με τον ίδιο τρόπο. Την επόμενη ημέρα, 28/2 , ακόμα ένα άρμα Τ-72 και ένα BMP αναφλέγησαν, πιθανόν από  FGM-148 Javelin με το άρμα να ανατινάζεται και ο πύργος του να εκτινάσσεται 25 μέτρα μακριά. Το σκηνικό επαναλήφθηκε την ίδια ημέρα σε άλλο άρμα Τ-72 και 2 ΤΟΜΑ BMP. Η ρωσική πλευρά κατέστρεψε με τη σειρά της ένα ουκρανικό φορτηγό που μετέφερε πυρομαχικά με τη χρήση ενός περιφερόμενου πυρομαχικού, αυτή τη φορά KUB-BLA .

Οι συνεχείς αποτυχίες όπως αναφέρθηκε και παραπάνω, είχαν αρκετές εξηγήσεις. Ουκρανός λοχίας ανέφερε σε συνέντευξή του ότι «Μελετήσαμε τους δρόμους που χρησιμοποιούσαν, μετά καλυπτόμασταν και περιμέναμε. Επίσης, η έλλειψη τεχνογνωσίας αποτέλεσε βασική αιτία για τους Ρώσους. Πολλές από τις πιο επίλεκτες μονάδες τους είχαν μείνει αποσκελετωμένες από προηγούμενες μάχες. Οι θέσεις των πεσόντων ήταν γεμάτες με νεοσύλλεκτους στρατιώτες, άπειρους και πολλές φορές μη σχετικούς με το αντικείμενο. Μια ένδειξη ότι η Ρωσία έχει έλλειψη από έμπειρους διοικητές αρμάτων μάχης, αποτελεί ότι οι Ουκρανοί στρατιώτες αιχμαλώτισαν έναν γιατρό μάχης που είχε τοποθετηθεί να χειριστεί ένα άρμα μάχης».

Την 1η Μαρτίου 2023, οι ρωσικές ένοπλες δυνάμεις κατέστρεψαν ένα τεθωρακισμένο MT-LB, ανατολικά της πόλης Βούλενταρ, που έφερε πάνω του ένα αντιαεροπορικό ZU-23-2 με πυρά πυροβολικού και καθοδήγηση από uav Orlan-10 και σε άλλο σημείο ένα ΤΟΜΑ International M1224 MaxxPro. Την επόμενη ημέρα, οι άνδρες της 72ης ΤΞ είχαν μια σημαντική επιτυχία όταν κατέστρεψαν έναν βαρύ αυτοκινούμενο όλμο των 240 χλστ  2S4 Tyulpan ο οποίος έβαλλε από το χωριό Βολοντιμιρίβκα (στίγμα εδώ). Οι Ρώσοι «απάντησαν» με ένα ακόμα Lancet που χτύπησε ένα αυτοκινούμενο πυροβόλο Μ109, με άγνωστο το μέγεθος της ζημιάς που προκάλεσε.


*Αν και δεν έχει αναρτηθεί κάποιος συγκεκριμένος αριθμός, είναι σίγουρο ότι πρόκειται για μερικές  εκατοντάδες νεκρούς και ανάλογους τραυματίες, δεδομένου των συνεχών επιθέσεων και των εξαιρετικά ατυχών καταλήξεων, καθώς και μερικές δεκάδες αιχμαλώτων. Από τις 24 Ιανουαρίου έως και τις 3 Μαρτίου καταμετρήθηκαν για τις Ρωσικές Ένοπλες Δυνάμεις οπτικώς επιβεβαιωμένα 40-42 άρματα μάχης (Τ-72, Τ-80), 53-55 TOMA/ TOMP (BMP-1/2/3, BTR-82, MT-LB) , 2 φορτηγά, 2 στοιχεία πυροβολικού (TOS-1,  2S4 Tyulpan) και 5 οχήματα μηχανικού (UR-77) κατεστραμμένα, με  ζημιές ή εγκαταλείφθηκαν από τα πληρώματά τους. Αξίζει να σημειωθεί ότι αυτή είναι η ελάχιστη εκτίμηση του γράφοντα, καθώς άλλοι που κατέγραφαν τις ρωσικές απώλειες σε οχήματα πέριξ του Βούλενταρ έφθασαν σε αριθμό μεγαλύτερο κατά 40-50 οχήματα. Στον αντίποδα, δεν υπάρχουν επίσης κάποιες επίσημες αναφορές για τις ουκρανικές απώλειες, αλλά σίγουρα είναι αρκετά μικρότερες σε έμψυχο υλικό, δεδομένου των καλών αμυντικών θέσεων που έλαβαν οι Ουκρανοί στρατιώτες. Όσον αφορά τις απώλειες σε οχήματα, από οπτικοακουστικό υλικό και φωτογραφίες ταυτοποιήθηκαν 6 άρματα μάχης (Τ-64, Τ-72), 6 ΤΟΜΑ/ΤΟΜΠ (BMP, MT-LB, M1224 MaxxPro) και 6 στοιχεία πυροβολικού (M777, M109, BM-21, 2S3, 2A36 Giatsint-B) και 1 φορτηγό. Οι παραπάνω απώλειες είναι οι ελάχιστες, καθώς πολλά οχήματα τα οποία φαίνονταν σε βίντεο και φωτογραφίες πιθανόν να ήταν εγκαταλελειμμένα ή ακινητοποιημένα από μια μικρή ζημιά (πχ ερπύστρια) και δεν καταχωρήθηκαν ως απωλεσθέντα ενώ άλλες απώλειες μπορεί να μη δημοσιεύτηκαν ποτέ.

**Βετεράνος των πολέμων της Υπερδνειστερίας, Βοσνίας, Τσετσενίας και του πρώτου πολέμου της Ουκρανίας το 2014. Η συμβολή του τότε σε Κριμαία και Σλοβιάνσκ ήταν πολύ σημαντική. Κατά τη διάρκεια της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία το 2022 , ο Γκίρκιν υιοθέτησε μια ισχυρή φιλοπολεμική στάση, αλλά επικρίνοντας σφοδρά τον ρωσικό στρατό για ανικανότητα και «ανεπάρκεια». 

Χαλάστρας Κωνσταντίνος, αποσπάσματα από άρθρο που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Δούρειος Ίππος, τεύχος 53, Μάρτιος-Μάιος 2023 

Φωτογραφίες στρατιωτών και από τις δύο πλευρές: 

Ουκρανοί πεζοναύτες της 35ης ΤΞ σε καταφύγιο.
Φωτογραφία από το Anadolu Agency.

Ρώσοι πεζοναύτες της 155ης ΤΞ με χειμερινή στολή. 


Twitter : UAWeapons, ILRUSSO12, JominiW, SmartUACat, TheDeadDistrict, 1plus1equals3,Suriyak, RWApodcast, ZOV_TV, BarracudaVol1, Azovsouth, GloOoud, Rebel44CZ, SoftWarNews, busnitized, LogKa11, Oryx, ZOKA, blinzka, outsukenoshinyu, OSINTI1, clashreport, blinzka,  JosephPasfield, Archer83Able, BabakTaghvaee1, Chronology22, Osinttechnical, Cyberspec1, nexta_tv, markito0171, CaliJournalism, Tatarigami_UA, Ghost132607472, 3BM25, GeoConfirmed

Telegram :Важные истории, Grey Zone, VOIN_DV, IntelSlava, dvish_alive, ОБТФ "Каскад", WAGNER GROUP, NEWS/WAR, Rybar

Ιστοσελίδες

-https://theins.info/news/256772

-https://www.understandingwar.org

-https://www.forbes.com

-https://www.reuters.com