Οι Αλβανοί εθελοντές στη Μέση Ανατολή και η εισαγωγή αλβανικής ισλαμικής τρομοκρατίας στην Ευρώπη.

Στελέχωση των τζιχαντιστικών ομάδων σε Συρία και Ιράκ από τους Αλβανούς. 

Κατά τη διάρκεια του Συριακού εμφυλίου δεκάδες χιλιάδες μαχητές ανά τον κόσμο συνέδραμαν κάθε αντιμαχόμενη πλευρά. Οι περισσότεροι ξένοι μαχητές που κατατάσσονται στις οργανώσεις του Ισλαμικού Κράτους του Ιράκ και Λεβάντε (ISIL) και στις οργανώσεις που μάχονται ενάντια στη συριακή κυβέρνηση -Χαγιάτ Ταχρίρ αλ Σαμ (HTS), Αχράρ αλ Σαμ, κοκ- εμπνέονται και έλκονται  κυρίως από θρησκευτικούς λόγους, τη τζιχαντ, αν και αρκετοί σημειώνουν ότι η θρησκεία δεν αποτελεί το μοναδικό κίνητρο. Από απλούς αρχάριους μέχρι σκληροπυρηνικούς μαχητές που αναζητούν τη μάχη και να γίνουν «μάρτυρες», άτομα που πηγαίνουν για ανθρωπιστικούς λόγους αλλά καταλήγουν να λαμβάνουν μετά ενεργά μέρος στη σύγκρουση, η πλήξη, η αναζήτηση μεγαλύτερης σημασίας στη ζωή, ο τυχοδιωκτισμός , οι προσδοκίες για αποκόμιση εμπειρίας από τις συγκρούσεις αποτελούν μερικούς από τους συνηθέστερους λόγους. (1) Όσον αφορά τον θρησκευτικό παράγοντα, η εξάπλωση των ριζοσπαστικών ισλαμικών κινημάτων στα Βαλκάνια δεν έγινε τυχαία: οργανώθηκε με την υποστήριξη και τη χρηματοδότηση εξτρεμιστικών κοινοτήτων από το Αφγανιστάν , την Αίγυπτο , το Ιράν και τη Σαουδική Αραβία . Σχεδόν όλοι οι διάσημοι ιεροκήρυκες του μαχητικού Ισλάμ στη χερσόνησο - Nejad Balkan , Bilal Bosnich , Nezim Khalilovich-Muderis , Nusret Imamovich , καθώς και οι Kosovar Zekeria Kazimi και Lulzima Kabashi συνελήφθησαν επειδή στρατολόγησαν άτομα, τα οποία με τη σειρά τους, επιστρέφοντας στην πατρίδα τους, άρχισαν να διαδίδουν ιδεολογία στις χώρες της πρώην Γιουγκοσλαβίας.

Μια από τις εκατοντάδες ομάδες στο αχανές μωσαϊκό του συριακού εμφυλίου είναι η Xhemati Alban, που σημαίνει «αλβανική ομάδα». Αυτή αποτελείται από άτομα αλβανικής καταγωγής από διάφορα σημεία της βαλκανικής χερσονήσου. Από το Κόσοβο, την Αλβανία, τα Σκόπια μέχρι και τη Σερβία στην κοιλάδα Πρέσεβο. Βασικές πηγές και άρθρα αποτελούν τα παρακάτω (2) και (3) με εκτενέστατη και λεπτομερή αναφορά. Από αυτά φαίνεται ότι η ομάδα αυτή έχει ενεργή δράση από το φθινόπωρο του 2017 όπου και αναρτήθηκε το πρώτο τους προπαγανδιστικό οπτικοακουστικό υλικό. Συμμετείχαν στα πεδία συγκρούσεων του δυτικού Χαλεπίου, του ΝΑ Ιντλίμπ και κυρίως της Λαττάκειας. Μέλη της έκαναν λόγο για συμμετοχή 3 έτη πριν, το 2014 (4) όπου η δραστηριότητα της οργάνωσης ήταν στη δυτική και βόρεια ύπαιθρο του Χαλεπίου. Ο επικεφαλής Abu Qatada al-Albani (Abdul Jashari) ασχολήθηκε στο να εκπαιδεύσει τους άνδρες του και είπε: «οι στρατιώτες εκπαιδεύτηκαν σε όλους τους τύπους μεσαίων και βαρέων όπλων, και δημιουργήθηκε επίσης μια ειδική ομάδα αλβανών ελεύθερων σκοπευτών (..). Τόνισε ότι η ιδεολογική προσέγγισή τους δεν διαφέρει από αυτήν της Hayat Tahrir al-Sham».

Ο Abu Qatada al-Albani διατηρεί στενούς δεσμούς με
τον Abu Muhammad al-Julani της HTS.

Δεν υπάρχουν ακριβείς πληροφορίες για το σημείο στο οποίο ο ιδρυτής τζιχαντιστής αποφάσισε να συγκεντρώσει τους συμπατριώτες του σε αυτό το οργανωτικό πλαίσιο. Αλλά ήταν πιθανότατα το δεύτερο εξάμηνο του 2017, πριν αρχίσει να αναπτύσσεται η δραστηριότητα το 2018 . Όσο για τον ιδρυτή, ο Abu Qatada al-Albani είναι ένας από τους πιο επικίνδυνους και μυστηριώδεις τζιχαντιστές που δραστηριοποιούνται στη Συρία. Πριν έρθει , ο Abu Qatada ήταν κάτοικος της ΠΓΔΜ, στα μέσα της τέταρτης δεκαετίας της ζωής του. Σύμφωνα με τις ΗΠΑ, ο Abu Qatada είναι το ίδιο πρόσωπο που ονομάζεται Abdul Jashari, το οποίο εντασσόταν στις μαύρες λίστες στα τέλη του 2016, μαζί με τον Σαουδάραβα Αμπντουλάχ Αλ Αλ Μουχαϊσίνι, τον Συρο Αμπού Μαλίκ αλ Ταλί (Jamal Hassan Zainiya), και τον Ιορδανό Ashraf Ashraf Al-Alaq. Ο Abu Qatada έχει στενούς δεσμούς με τον Abu Muhammad al-Julani, και πολλές φορές έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην καθιέρωση της επιρροής του τελευταίου πάνω στον επικεφαλής του Μετώπου Al-Nusra.  Ένα από τα αξιοσημείωτα πλεονεκτήματα που απολαμβάνει ο Abu Qatada είναι ότι, μέχρι σήμερα, έχει γίνει αποδεκτός από τους περισσότερους τζιχαντιστές ηγέτες όλων των οργανώσεων. 

Ο βασικός πυρήνας τους δραστηριοποιείται κυρίως πλέον στα όρη στο Καμπάνι στη βόρεια ύπαιθρο της Λαττάκειας. Η κύρια δραστηριότητα φαίνεται ότι αφορά τους ελεύθερους σκοπευτές και την παρακολούθηση αλλά η εκπαίδευση αφορά κάθε σχεδόν όπλο. Αρκετά αποσπάσματα προπαγάνδας που δημοσιεύθηκαν από την ομάδα δείχνουν ότι τα μέλη της διαθέτουν σημαντικές δυνατότητες . Φαίνεται να υπάρχει στον οπλισμό τους μια  χρηματοδότηση, καθώς τα όπλα και ο εξοπλισμός τους είναι τυποποιημένα σε κάποιο βαθμό και η αναφερόμενη σε αρκετά μέσα καλή τους απόδοση ίσως επιβεβαιώνει τον σκοπό της «χορηγίας». Εμπειρογνώμονες πιστεύουν ότι είναι πιθανό ότι ορισμένα μέλη της ομάδας ήρθαν στον «κόσμο της τζιχάντ» από στρατιωτικό υπόβαθρο. Η σημερινή μάχιμή τους δύναμη κυμαίνεται ανάλογα με τις πηγές από 30 έως 70 άτομα ενώ μαζί με τις οικογένειές τους φθάνουν τα 200.

Αλβανοί μαχητές συμμετείχαν στον πόλεμο από τις αρχές του κιόλας όπως ο Lavdrim Muhaxheri, που βρέθηκε στις γραμμές μιας «συγγενικής» ομάδας της Αλ Νούσρα, σήμερα HTS. Ο συγκεκριμένος είχε ενδιαφέρουσα πορεία ξεκινώντας αρχικά ως στέλεχος της Δύναμης Κοσόβου και του ΝΑΤΟ, για να βρεθεί το 2012 στη Συρία, στις τάξεις της Αλ Νούσρα η οποία ακόμα ήταν μέρος της Αλ Κάιντα. Το επόμενο έτος εισέρχεται ξανά στην Ευρώπη με άγνωστο δρομολόγιο και φθάνει στο Κόσοβο, όπου ταυτοποιείται σε ραμαζάνι με την Ισλαμική Κοινότητα Κοσόβου. Ξαναγυρνάει στο πεδίο της μάχης αλλά αυτή τη φορά με μια ομάδα ομοεθνών του από διάφορα μέρη (Κόσοβο, Σκόπια) εντεταγμένος πλέον στο Ισλαμικό Κράτος.  Τα καλέσματά του προς τους συμπατριώτες του σίγουρα είχαν κάποια απήχηση και προσέλκυσαν μερικούς από τους 500 περίπου συνολικά Αλβανούς με μ.ο. ηλικίας τα 30 έτη, που από το 2012 είχαν μεταφερθεί στη Συρία και το Ιράκ , εντασσόμενοι κυρίως στο Ισλαμικό Κράτος και στην Αλ Νούσρα. Τα παραπάνω στοιχεία δείχνουν ότι σε σχέση με τον πληθυσμό του 1,8 εκατομμυρίων, το Κόσοβο είναι αναμφισβήτητα η μεγαλύτερη πηγή ευρωπαίων τζιχαντιστών στη Συρία και το Ιράκ. Με ποσοστό άνω των 16 μαχητών ανά 100.000 υπηκόους, το ποσοστό πρόσληψης του Κοσσυφοπεδίου είναι περισσότερο από οκτώ φορές εκείνο της Γαλλίας, της μεγαλύτερης συνολικής πηγής τζιχαντιστών της Ευρώπης στη Συρία και το Ιράκ, όπου και εκείνοι είναι κατά συντριπτική πλειοψηφία μουσουλμάνοι νεότερων γενεών. 

Φαίνεται αξιοσημείωτο ότι αρκετές πηγές έχουν επιβεβαιώσει ότι αρκετοί Αλβανοί τζιχαντιστές που πολεμούσαν στο ISIL προσχώρησαν μετέπειτα στην αμιγώς αλβανική οργάνωση. Χωρίς την προσδοκία κάποιου είδους συμφιλίωσης μεταξύ του Al-Julani και του νεκρού σήμερα ηγέτη του IΚΙΛ Abu Bakr Al-Baghdadi, πολλά στοιχεία δείχνουν ότι αυτό ήταν μια ανεπίσημη αδήλωτη ανακωχή μεταξύ των δύο πλευρών.

Αλβανική ισλαμική τρομοκρατία στην Ευρώπη.

Ένας από τους λόγους που οι Αλβανοί , και ιδιαίτερα αυτοί του Κοσόβου, επιστρέφουν στην πατρίδα τους, είναι οι εξαιρετικά χαμηλές ποινές που αντιμετωπίζουν. Παράδειγμα αποτελεί ο Fitim Lladrovci  ο οποίος πολέμησε στη Συρία στο πλευρό του ΙΚΙΛ, επέστρεψε  το 2015, εξέτισε δύο χρόνια στη φυλακή και στη συνέχεια βγήκε ως «ήρωας» και κάλεσε τους κατοίκους να ακολουθήσουν παράδειγμά του και ανέφερε δημοσίως ότι επιθυμεί τη σύσταση Ισλαμικού Κράτους στο Κόσοβο.

O Fitim Lladrovci με σημαία του ΙΚΙΛ.

Το 2014 εννέα άτομα, συμπεριλαμβανομένων δύο ιμάμηδων, συνελήφθησαν επειδή είχαν στρατολογήσει και χρηματοδοτήσει την αποστολή 70 εθελοντών στη Συρία και το Ιράκ, σε τζιχαντιστικές ομάδες.  

Στις 24 Απριλίου 2019 ο Bledar Ibrahimi συνελήφθη στην Αλβανική πόλη Ελμπασάν. Συμφωνα με τις κρατικές αναφορές θεωρείται «επικίνδυνο πρόσωπο για τη δημόσια ασφάλεια στην Ιταλία και υπάρχει υποψία ότι εμπλέκεται σε τρομοκρατικές δραστηριότητες στην Ιταλία και την Αίγυπτο». Η σύλληψη πραγματοποιήθηκε μετά από διεθνές ένταλμα σύλληψης που εκδόθηκε τον Μάρτιο από ιταλό εισαγγελέα «για συμμετοχή σε τρομοκρατική οργάνωση». Ο Ibrahimi είχε ήδη απελαθει από την Ιταλία το 2016 και οι πληροφορίες αναφέρουν για ύποπτους δεσμούς με μαχητές του Ισλαμικού Κράτους.

Στις 17 Νοεμβρίου 2016 πραγματοποιείται μια μεγάλη επιχείρηση στο Κόσοβο, την Αλβανία και τα Σκόπια. Η αστυνομία αναφέρει τη σύλληψη 19 ατόμων και ότι έχουν αποτρέψει ταυτόχρονες επιθέσεις που σχεδίαζαν στο όνομα του Ισλαμικού Κράτους στο Κόσοβο και τη γειτονική Αλβανία, συμπεριλαμβανομένης μιας προγραμματισμένης επίθεσης κατά της ισραηλινής εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου κατά τη διάρκεια ενός αγώνα. Οι συλληφθέντες έλαβαν εντολές από τον ίδιο τον Lavdrim Muhaxheri, τον αυτοαποκαλούμενο «διοικητή των Αλβανών στη Συρία και το Ιράκ», δήλωσε η αστυνομία. Στα σπίτια και τους χώρους των υπόπτων βρήκαν εκρηκτικές συσκευές, όπλα και ηλεκτρονικός εξοπλισμός, συμπεριλαμβανομένου «θρησκευτικού υλικού και βιβλιογραφίας από γνωστούς συγγραφείς αναγνωρισμένους για την εξτρεμιστική τους ιδεολογία».Οι ομάδες των τριών χωρών, συντονισμένες από δύο Αλβανούς που αποτελούν μέρος της τρομοκρατικής οργάνωσης του Ισλαμικού Κράτους στη Συρία, είχαν «σαφείς στόχους» για το ποιος πρέπει να επιτεθεί και πότε. Στις 7 Δεκεμβρίου του ίδιου έτους οι βελγικές αρχές συνέλαβαν ομάδα 8 ατόμων που διατηρούσε σχέση με το Ισλαμικό Κράτος και στρατολογούσε άτομα, εκ των οποίων οι 2 ήταν Αλβανοί από το Κόσοβο. Να σημειωθεί ότι το Βέλγιο είναι η χώρα με το μεγαλύτερο ποσοστό εθελοντών στο Ισλαμικό Κράτος ανά κάτοικο, με συνολικό επίσημο αριθμό τους 465. 

 O Kujtim Fejzullai σε ανάρτησή του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης
λίγο πριν από την επίθεση και δεξιά κατά τη διάρκεια αυτής.

Τον Νοέμβριο του 2020 και συγκεκριμένα στις 2 του μηνός, στην πόλη της Βιέννης στην Αυστρία ξεσπάει ένοπλη τρομοκρατική επίθεση του Αλβανού στην καταγωγή Kujtim Fejzullai. Ο επιτιθέμενος ήταν οπλισμένος με ένα τυφέκιο ΑΚ, ένα πιστόλι και ένα μεγάλο μαχαίρι ενώ έφερε πάνω του και μια ψεύτικη ζώνη αυτοκτονίας με υποτιθέμενα εκρηκτικά. Συνολικά ο ισλαμιστής σκότωσε 4 άτομα και τραυμάτισε άλλα 23, μεταξύ των οποίων και ένας αστυνομικός, πριν πέσει τελικά νεκρός από τις δυνάμεις της μονάδας Wega.

Στις 27 Δεκεμβρίου 2020 η αστυνομία των Σκοπίων προβαίνει στη σύλληψη 8 ανδρών οι οποίοι σχεδιάζαν τρομοκρατικές επιθέσεις υπέρ του ΙΚΙΛ, όπως επισήμως ανέφερε και το υπουργείο Εσωτερικών . Ένας από τους συλληφθέντες της είχε προηγούμενη καταδίκη για συμμετοχή σε ενέργειες του ΙΚΙΛ. Οι οκτώ συνελήφθησαν στην πόλη των Σκοπίων  και στο Κουμάνοβο μετά από μια μακροχρόνια έρευνα.

Στην άλλη μεριά της Αδριατικής, στις 21 Απριλίου 2021 η ιταλική αστυνομία συνέλαβε έναν 28χρονο Αλβανό, τον Endri Elenzi, καταζητούμενο σε σχέση με την επίθεση φορτηγών της Νίκαιας το 2016.Ο ύποπτος πιστεύεται ότι είναι συνεργός του επιτιθέμενου, Mohamed Lahouaiej Bouhlel, ο οποίος προκάλεσε τότε σφαγή, σκοτώνοντας  86 άτομα με την τρομοκρατική επίθεση στη γαλλική πόλη. Ο άνδρας καταζητήθηκε με ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης που εκδόθηκε από γαλλικές αρχές για φερόμενη προμήθεια όπλων στον Bouhlel. Συνελήφθη από την ιταλική αστυνομία στην πόλη Σπαρανίσε, περίπου 40 χιλιόμετρα βόρεια της Νάπολης.

Συμπερασματικά, οι Αλβανοί αποτελούν ένα «φυτώριο» της τζιχαντιστικής τρομοκρατίας στην Ευρώπη συμμετέχοντας σε κάθε είδους δραστηριότητα είτε αυτή αφορά τη στρατολόγηση μελών και την προώθησή του στο Λεβάντε-έναν πολύ μεγάλο αριθμό αναλογικά για τα δεδομένα της Ευρώπης-είτε με παροχή εφοδίων και όπλων είτε τέλος διενεργώντας επιθέσεις. 

Πηγές

-https://silahreport.com/2021/03/27/albanians-fighting-in-syria-xhemati-alban-in-2020-part-1/

-https://www.huffingtonpost.co.uk/rachel-briggs/foreign-fighters-how-to-win-war-of-ideas_b_5295531.html

-https://www.calibreobscura.com/the-xhemati-alban-sniper-squad-and-weapons/

-https://www.alquds.co.uk/%D9%83%D8%AA%D9%8A%D8%A8%D8%A9-%D8%A3%D9%84%D8%A8%D8%A7%D9%86%D9%8A%D8%A9-%D8%A3%D8%AD%D8%A8%D8%B7%D8%AA-%D9%85%D8%A6%D8%A7%D8%AA-%D8%A7%D9%84%D9%87%D8%AC%D9%85%D8%A7%D8%AA-%D8%A8%D8%B1%D9%8A/

-https://al-akhbar.com/Syria/276826

-https://ctc.usma.edu/ethnic-albanian-foreign-fighters-in-iraq-and-syria/

-https://news.myseldon.com/ru/news/index/237340197

- Ειδησεογραφικά δελτία από τις επιχειρήσεις με τις συλλήψεις από το 2014 έως το 2021.

Battle of Kabani. Trench defeats the firepower.

On December 29, 2019, the 4th Division of the Syrian Army announced that "after achieving the desired goals in Lattakia" it will transfer its units to Aleppo for "new victories". But there was a reason that it is not clear what the goals were. The Syrian Army has lost hundreds of men and dozens of armored vehicles, tanks and excavators in countless failed attempts to capture the strategic city of Kampani and its fortified mountain range, Jabal Zuwayqat.

Government Forces 

As of May 1, 2019, the 4th Division, which according to a military source in Damascus had as a spearhead the elite 42nd Brigade (Ghiath), was stationed at the Kafr Naboudeh front, in northwestern Hama. Forces of the militia (NDF), the local auxiliary corps (LDF), the Christian religious unit "Guards of Dawn", the SSNP (Syrian National Socialist Party), the "Free Palestinian Movement" and the "Tiger" forces were operating together. (now renamed the 25th Special Operations Division)

Jihadist/Rebel forces

Throughout the operations, the rebels carried out counterattacks against the insufficiently fortified outposts throughout the mountain range and in eastern Lattakia. The insurgents consisted from Hayat Tahrir al Sham (HTS, Levante Liberation Organization), the Turkestan Islamic Party (TIP), the Islamist Faylaq Sham and the jihadist Awakening of the Faithful. Smaller Sunni groups such as the Kosovo Albanian Xhemati Albani, Kurdish Harekat Salah al Din al Kurdi, Tatarstan men Junud al Makhdi, Jaysh al Izza, Turks from the "Syrian Turkmen Brigades" played a key role . The number of Uighur Turks and Uzbeks in the jihadist groups was also significant.

Operations

1. The 4th Division "swamps".

On May 8, the operation was auspicious for the Syrian Army with the occupation of hill 1154 by the 42nd Brigade of the 4th Division. On the 15th of the same month, the Deputy Commander of the Air Force, Gassan Ismail, arrived. Ishmael intended to take command of the military operations with a concentration of several units: regular units of the Syrian Army, auxiliary units such as the border guards and the militia, elites such as the Republican Guard and the 4th Division, allied militias and especially the Tiger forces. However, the 4th Division, under the command of Colonel Gait Dalah, refused the help of most of these forces and continued the attack with only minimal support from some auxiliary units.

As in any modern war, the opponents "certified"

occupation or rival losses by audiovisual media.

From 12-16 May all the efforts of the 42nd Brigade to advance had the cost of several dead and wounded without any territorial gain. Especially on the first day of the operation, chaos prevailed as the Syrian Army had 45 men missing, 25 of whom eventually returned to the friendly lines in an adventurous manner. About 40 men were killed and the guerrillas lost much less.

(Photo) Advance of Syrian infantry under enemy mortar fire. The Syrian infantry

was "betrayed" by the mistakes of his leadership and showed remarkable perseverance

despite the obvious pointless bloodbath.(source: Int.Review)

Reports on Social Media and Mass Media spoke of well-equipped fighters, with good preparation and excellent knowledge of the ground. From 19 to 21 May the attacks continued unabated. A key factor in the new failures was the launch of attacks from the exact same point, with the HTS and TIP fighters easily holding their positions and inflicting heavy losses on the attacking divisions in the predictable direction. Minor skirmishes took place until May 24.

(Photo)Typical guerrilla trench in Lattakia.

Most of the attacks on Jabal Zuwayqat involved the development of small infantry groups - from 5 to 15 men. Sometimes the infantry was supported by one or two armored vehicles or shots of mortars and artillery but with low efficiency. The armored vehicles used included BMPs, tanks of various models (T-55, T-62, T-72), improvised armored bulldozers and tracked vehicles, which provided protection to the exposed hill .

(Photo)Syrian MBT out of battle. It is characteristic of the fierce battles the "lunar" landscape from shots from both sides.(Source: HTS Official Account)

2. Stagnation and raids.

A new fruitless attack on June 3 was followed by a raid by a rebel group on the Jebal Turkman outpost, killing six militiamen, including the battalion commander and a captain, and a video was posted from the scene. The guerrillas used multiple BM-21 Grad launchers as artillery support. The Syrian Army made another attempt on June 11 but was unsuccessful with significant losses on both sides. On June 17, a raid on the village of Ain al Achra resulted in the death of 7 men belonging to the Syrian Navy

(Photo)T-72 tank of the Syrian Army supports an attack.The additional shielding of the tower is noteworthy.

By the end of the month, the opponents were consumed in sporadic skirmishes, sniper fire, mortar fire and ATGM (Anti Tank Guided Missile).

3. Revival of battles.

On July 1st, the Syrian Army launched a new bombardment barrage with airstrikes and surface-to-surface missiles in the mountainous Zuwayqat area of ​​northeastern Lattakia. At that time, there were the first reports of the reinforcement of the Syrian Army with forces of the elite Republican Guard. The "entry" of the Russian Air Force, on July 3, with successful strikes that left behind more than 15 dead in the rebels, raised the morale of the SAA soldiers.

However, on July 9, the jihadists/rebels launched a major offensive against the settlement of Jabal Kanisa, south of the Turkish border. The rebels attacked three different positions around the hill with remarkable discipline, killing at least 40 opponents and capturing 3. The Syrian units involved in the attack included the 11th Border Guard Regiment, the local militia, SSNP men and 144th Brigade

The fighters made great use of the element of surprise. They did not use mortars or heavy machine guns, but quietly approached enemy positions using their infantry weapons (AK-47/74 and RPG-7/22/26), in which they had previously been trained, simulating the area exclusively for this operation. The attack was carried out by the Salafist / jihadist group "Awakening of the Faithful", which has a large number of Chechen, Saudi and Moroccan fighters. The rebels in those days had lost 15 men, some of whom may have been involved in the successful raid.

(Photo) Map of operations of 17-19 July.

However, the Syrian air force, along with the Russian air force, intensified the bombardment with additional casualties for the rebels, including a significant one, Abu Omar al-Daik, the local leader of Faylaq al Sham. On July 28, the Syrian Army launched a new offensive, after a strong artillery preparation with the main axis of attack on the southern slope of the Zuwayqat Mountains. Despite the intensity of their attack, the Syrian Arab Army was unable to break the enemy lines after several hours of fierce fighting.

According to a military source in northeastern Latakia, the Syrian Arab Army had suffered 14 casualties from the Tigers and the 42nd Brigade - mostly by mortar fire - and an unknown but significant number of wounded. In the following days there were no significant clashes, only skirmishes. After all, a ceasefire had been in place since 1 August, but it was extremely short-lived as hostilities resumed after 5 days.

On August 13, the 4th Division adopted a new strategy to occupy Jabal Zuwayqat. Armored bulldozers along with escorts of tanks and infantry teams would create embankments on the blood-stained hill to consolidate the positions and become a point of departure for further operations. The first bulldozer was quickly destroyed by rebel forces using ATGM (Anti-tank guided missile). Nevertheless, the Syrian Army finally managed, with the spearhead of the 42nd Brigade, to capture 2 hills on the mountain, which gave until then the rebels / jihadists a significant advantage.But while satellite imagery showed that bulldozers were successfully building a number of small trenches, new attacks ultimately failed the strategy by destroying each excavator. Between 13 August and 29 September, the confirmed death toll reached 20.

.

(Photo)Mount Zuwayqat, view from drone. Syrian soldiers can be seen on the leftArmy to retreat after another failed attack in September 2019.

4. The last attack.

In a last-ditch effort, reinforcements arrived from the 5th Division as well as the Hezbollah-trained Quwat al Ridha. Between October 24 and 31, 15 more soldiers were killed and rebel casualties were lower.

(Photo)The hill was a graveyard of Main Battle Tanks, excavators and others of Syrian Army vehicles. Photo from the official HTS account, October 2019.

On November 1st, the opposition fighters attacked with another massive, coordinated attack on the eastern front of Latakia. Groups of rebel fighters hit positions in Tel Malik, Tel Rasa and Tel Tubal. The rebels managed to kill the commander there, Colonel Wael Fadhl, a veteran of the Lattakia battles for years. At least 22 soldiers were killed, including members of the 4th Division, the Navy and the Tigers, as well as Iranian-backed militias Saraya al Ra'ad and Liwa al-Mukhtar-al Thiqfi. Attacks on Kampani continued almost immediately and at least 27 other Syrian Army fighters were killed attacking Mount Jabal Zuwayqat in November, mostly from the 4th Division. The operations continued with less intensity until December 22, when the 4th Division withdrew to the western Aleppo front for "new victories", according to government statements.

(Photo)Typical HTS fighter. The fighters there, like TIP, were well equipped, with thermal goggles a great advantage over opponent.

5. Conclusions

This defeat of the Syrian Army was unusual during this period. Easy or difficult, with the help of the Russian air force, gaining experience, he managed until then to bend the rebels and eliminate their pockets everywhere in the Syrian territory and several times with overwhelming victories.

But here were factors that led to bloody failure. Initially the many fortifications, the scattered places with favorable geography and the use of long-range atomic weapons (snipers) equipped with thermal cameras.

Following something that we encountered in the wars in Chechnya, the guerrillas of HTS, TIP and other units literally fought "with the shovel". Labyrinths, countless tunnels minimized their losses and put them in an extremely favorable position against the Syrian Army. Significant was the personal equipment with thermal cameras, especially for night raids. The Syrian Army has officially announced that it has lost 259 soldiers in the aforementioned period, however the total number is estimated to be much higher with the writer's estimate at 400-500 dead and perhaps twice the number of wounded. The guerrillas also suffered significant losses, clearly smaller, but a large number of them came from air strikes.

 (Photo)Syrian Army tanks are being fired upon by enemy mortars. The lunar terrain of the hill provides a clear picture of the intensity of the battle.

Sources

1.Al Masdar News.

2. «Battle for Kabani: A rare defeat for the Syrian Army in 2019, International Review, Global Analysis».

3.Syrian War Daily.

4.Masar Press Net.

5.Twitter / Qalaat al Mudiq, Caliber Obscura, XI, Gregory Waters.

6. Syrian Observatory for Human Rights (SOHR).

7.Islamic World News.