Τουρκικός εξοπλισμός στη Λιβύη

Ξένες πηγές παρουσιάζουν πληροφορίες σχετικά με την αποστολή τουρκικού εξοπλισμού προς τη Λιβυκή κυβέρνηση (GNA) η οποία συμπεριλαμβάνει 20 ΤΟΜΠ BMC Kirpi καθώς και μερικά BMC Vuran 4x4 τα οποία είναι κατασκευασμένα ώστε να προβάλουν αντίσταση σε επιθέσεις από τοποθετημένες νάρκες και να παρέχουν προστασία σε περίπτωση ενέδρας.

Φωτογραφία επιβεβαιώνει ότι τα Vuran είναι εξοπλισμένα με τη πλατφόρμα απομακρυσμένου ελέγχου οπλικού συστήματος (SARP) της τουρκικής κατασκευάστριας Aselsan. Το πυροβόλο όπλο που έχει τοποθετηθεί είναι ένα M2 της Browning των .50mm.

Τα οχήματα αποστάλθηκαν από το λιμάνι της Σαμψούντας με προορισμό τη Τρίπολη της Λιβύης με πλοίο που έπλεε με σημαία της Μολδαβίας και ονομασία "AMAZON". Κάποιες πηγές επιβεβαιώνουν ότι το πλοίο ανήκει σε τουρκική εταιρεία.

Κάποιες Λιβυκές πηγές αναφέρουν ότι το πλοίο επίσης μετέφερε MANPADS(man portable air-defense system) αντιαρματικά πυραυλικά συστήματα (ATGM) και όπλα βουλγαρικής κατασκευής. Ωστόσο αυτοί οι ισχυρισμοί για τη παραλαβή αυτού του υλικού δεν έχουν επιβεβαιωθεί ακόμα.

Η παράδοση αυτών των οχημάτων στις δυνάμεις του GNA αποτελεί παραβίαση της απόφασης του συμβουλίου ασφαλείας του ΟΗΕ (UNSC) σχετικά με το εμπάργκο που επιβλήθηκε στη Λιβύη τον Φεβρουάριο του 2011.

Ακολουθούν φωτογραφίες από κατεστραμένα BMC Kirpi και Vuran στη Λιβύη από τις δυνάμεις του LNA.

Πηγή: https://southfront.org/new-photos-reveal-more-information-about-turkish-arms-shipment-to-libya/

Η πολιτική εκτουρκισμού της Τουρκίας στη βόρεια Συρία.

Η παραπάνω φωτογραφία απεικονίζει το  υποστηριζόμενο από την Τουρκία συμβούλιο στο Αφρίν. Είναι προφανές ότι η τουρκική επιρροή έχει μετατρέψει την πρόσφατη πολιτική διοίκηση στα κατεχόμενα εδάφη από τους επαναστάτες (SNA,TFSA στις επαρχίες Αφρίν, Τζαράμπουλους, Β.Ράκκα) σε υποτελή υποκρατίδια θα μπορούσαμε να πούμε της Τουρκίας. Τουρκικές σημαίες, τουρκικά σήματα στις στρατιωτικές στολές, εικόνα του Ερντογάν σε μια περίοπτη θέση που συνήθως είναι ο Κεμάλ Ατατούρκ στα τουρκικά κρατικά κτίρια.

Η Τουρκία δεν αναλώνεται όμως μονάχα στους συμβολισμούς. Προκειμένου να αυξήσει την επιρροή της, να αποκτήσει αναλώσιμους στρατιώτες στις στρατιωτικές της επιχειρήσεις αλλά και αξιοποιήσει τυχόν επιστημονικό και μη προσωπικό παρείχε ιθαγένεια σε τουλάχιστον 76.000 Σύριους στις αρχές του έτους, όπως ανακοίνωσε και ο υπουργός Εσωτερικών Σουλεϊμάν Σοϋλού.(1)

Επίσης, για «εκπαιδευτικούς» σκοπούς ενημέρωσε ότι οι μαθητές θα λάβουν μαθήματα τουρκικής γλώσσας στα σχολεία που ανακαινίστηκαν από την Άγκυρα. Μετά από «αίτημα των συριακών εκπαιδευτικών»(προφανώς των υποστηριζόμενων της Τουρκίας επαναστατών) που εργάζονται στην πόλη, το διοικητικό συμβούλιο της νότιας επαρχίας Hatay της Τουρκίας άνοιξε ένα τουρκικό γυμνάσιο στην περιοχή İskenderun της επαρχίας.(2)

Επιπλέον, το πανεπιστήμιο του Γκαζιαντέπ της Τουρκίας θα ανοίξει τρεις σχολές σε  συριακές πόλεις, όπως ανέφερε η επίσημη εφημερίδα της Άγκυρας, αντανακλώντας την αυξανόμενη τουρκική παρουσία στην περιοχή. Μια σχολή ισλαμικών επιστημών θα ανοίξει στο Αζάζ της Συρίας, μια σχολή εκπαίδευσης στο Αφρίν, και μια σχολή οικονομικών και διοικητικών επιστημών στο Al-Bab, σύμφωνα με επίσημη κρατική δημοσίευση της Τουρκίας.(3)

Είναι προφανές ότι από το κενό που άφησαν οι ΗΠΑ και την αδυναμία ή τη μη συγκατάθεση των υπόλοιπων δυτικών δυνάμεων του ΝΑΤΟ να το καλύψουν, η Τουρκία βρήκε την ιδανική ίσως ευκαιρία να φανεί σε σημαντικό αριθμό πληθυσμού, το οποίο περιλαμβάνει Τουρκμένους, Σύριους αλλά και Κούρδους, ότι αποτελεί την προστάτιδα δύναμη της περιοχής παρέχοντας ασφάλεια από τους τρομοκράτες όπως χαρακτηρίζει του YPG/YPJ, εκπαίδευση, υλικές παροχές, υπηκοότητα και ό,τι άλλο προνόμιο μπορεί.

Όλα τα παραπάνω συνδυάζονται φυσικά με το πλέον σημαντικό για αυτήν εγχείρημα. Την εθνική εκκαθάριση των Κούρδων από τις περιοχές που κατέλαβε. Πάνω από 600.000 άτομα έφυγαν από τις οικίες τους κατά τη διάρκεια των επιχειρήσεων «Κλάδος Ελαίας» και «Άνοιξη Ειρήνης» σύμφωνα με το Συριακό Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.(4) Έτσι δημιούργησε τη ζώνη ασφαλείας που ήθελε, απέκοψε τους δεσμούς PKK και SDF, αύξησε το κύρος και την επιρροή της στην ήδη ρημαγμένη περιοχή που θα αναζητήσει εύκολα προστάτη..

(1)https://www.middleeastmonitor.com/20190109-turkey-grants-citizenship-to-76000-syria-refugees/ 

(2)https://www.dailysabah.com/war-on-terror/2019/02/07/syrians-to-learn-turkish-in-afrins-renovated-schools

(3)https://www.reuters.com/article/us-syria-security-turkey-education/turkish-university-to-open-faculties-in-northern-syria-idUSKBN1WJ0Z3

(4)http://www.syriahr.com/en/?p=102951  και http://www.syriahr.com/en/?p=144078

Αναβαθμισμένα drone-καμικάζι Kargu-2 για την Τουρκία.

30 αναβαθμισμένα drone-καμικάζι Kargu-2 τα οποία αναπτύχθηκαν και κατασκευάστηκαν από την τουρκική εταιρείαν αμυντικών συστημάτων STM (SAVUNMA TEKNOLOJİLERİ MÜHENDİSLİK VE TİCARET A.Ş.η οποία με έσοδα 564,8 εκατομμυρίων δολαρίων, η κατέλαβε την 85η θέση στην Defense News Top 100 αμυντικές εταιρείες στον κόσμο. )θα ενταχθούν στις ένοπλες δυνάμεις της Τουρκίας από το 2020. To drone μπορεί να χρησιμοποιηθεί εναντίων κινητών και ακίνητων στόχων και για τον χειρισμό του απαιτείται μόνο ένα άτομο.

Στα τεχνικά χαρακτηριστικά του πρωτότυπου αναφέρεται ότι μπορεί να εξουδετερώσει στόχο σε ακτίνα μέχρι 5 περίπου χλμ, έχει αυτονομία 10 λεπτών, μέγιστη ταχύτητα 72 χλμ/ώρα και οπτικό ζουμ 30x. Ο διευθυντής της εταιρείας STM Μουράτ Ακιντζί ανέφερε ότι τα πλέον αναβαθμισμένα «.. είναι λιγότερο από 70 κιλά το καθένα. Μπορούν επίσης να μεταφέρουν εκρηκτικά και διάφορα είδη εξοπλισμού. Έχουν ακτίνα 15 χιλιομέτρων και μπορούν να μείνουν στον αέρα για 30 λεπτά με εκρηκτικά..»

Υπάρχει επίσης μια αναφορά ενός Τούρκου δημοσιογράφου του TRT  ότι οι τουρκικές δυνάμεις θα παραλάβουν συνολικά 365 Kargu-2 καμικάζι drone (πηγή: Twitter/Ali Ozkok, 15-12-2019).
Αυτό που σίγουρα πρέπει να προβληματίσει την Ελλάδα και τις Ένοπλες Δυνάμεις της, είναι η ολοένα και μεγαλύτερη «επένδυση» της Τουρκίας σε πάσης φύσεως UAV, συνεπώς απαιτείται να δημιουργήσει κάτι αντίστοιχο ή να λάβει τα κατάλληλα αντίμετρα.

Πηγές:
armyrecognition.com
stm.com
uavdatch.org
Twitter

Sabra

Το Sabra αποτελεί ένα project αναβάθμισης των αρμάτων μάχης 2ης γενιάς M60 και συγκεκριμένα των M60A3 από τον Ισραηλινό στρατό με σκοπό επέκτασης της ζωής τους. Οι πρώτοι που δέχθηκαν προσφορά σχετικά με αυτή την αναβάθμιση ήταν ο τουρκικός στρατός οι οποίοι συγκεκριμένα επέλεξαν την επιπλέον αναβαθμισμένη έκδοση Sabra MkII και το 2002 υπέγραψαν σύμβαση ύψους 688 εκατομμυρίων δολαρίων.

Το 2005 παραδόθηκε στον τουρκικό στρατό το πρώτο M60Τ (Sabra MkII) για δοκιμαστικούς ελέγχους και το 2006 εγκρίθηκε η αναβάθμιση 170 συνολικά M60A3 αρμάτων η οποία ολοκληρώθηκε το 2009.

To Μ60Τ έχει τα εξής χαρακτηριστικά:

Πρωτεύων οπλισμός:   120mm smoothbore gun (παρόμοιας κατασκευής με αυτό του                                                                                                ισραηλινού άρματος Merkava MkIII)

Δευτερεύον οπλισμός: 7.62mm M240 coaxial weapon
                                     7.62mm MG3 machine gun
                                     12.7mm M85 machine gun
                                     60mm mortar


Μηχανή:                      MTU MT 881 KA-501 (Γερμανικής κατασκευής κινητήρας πετρελαίου)

Απόδοση ισχύος:        1.000hp (750 kW) turbocharged

Κιβώτιο ταχυτήτων:    Renk 304S (Γερμανικής κατασκευής)

Επιχειρησιακό βεληνεκές:    450km

Ταχύτητα:                              55km/h


Χαρακτηριστικό του Μ60Τ είναι η διαμορφούμενη αντιεκρηκτική παθητική θωράκιση του. Αυτού του είδους η θωράκιση δίνει την δυνατότητα για την εύκολη αντικατάστασή της σε περίπτωση που καταστραφεί ή υπάρξει διαθέσιμη αναβάθμιση της υπάρχουσας.
Το 2017 παρουσιάστηκε μια αναβαθμισμένη έκδοση των Μ60Τ με ονομασία FIRAT-M60T όπου μεταξύ άλλων αυτή η αναβάθμιση συμπεριλαμβάνει εξωτερικές κάμερες παρακολούθησης 360° καθώς και σύστημα προειδοποίησης σε περίπτωση που το άρμα καταδειχτεί με laser.

Τα τουρκικά M60T έκαναν το ντεμπούτο τους σε τερέν μάχης το 2016 στην πολεμική επιχείρηση της Τουρκίας "Ασπίδα του Ευφράτη" όπου και υπήρξε μια απώλεια άρματος από αντιαρματικά πυρά του ΙΚΙΛ (ISIL) στη πόλη Al-Bab της Συρίας.


Πηγή: http://www.military-today.com

Αυτοσχέδια χειροβομβίδα του Συριακού εμφυλίου πολέμου.

Πρόκειται για χειροποίητη χειροβομβίδα που ονομάζεται «Hanifka» ,παρόμοια με τη διάσημη «Hattabka» από τους πολέμους της Τσετσενίας.Τέτοιες χειροβομβίδες παρήχθησαν κατά τη διάρκεια των δύο Τσετσενικών πολέμων και πήραν το όνομά τους από έναν από τους πιο διάσημους επικεφαλής των σεπαρατιστών, τον Αμίρ ιμπν αλ-Κατάμπ , ο οποίος πέθανε την άνοιξη του 2002.

Μια βολιδα των 23 χλστ χρησιμοποιείται συχνά ως το κύριο σώμα-κέλυφος και στη συνέχεια πραγματοποιείται το γέμισμα με εκρηκτική ύλη ΤΝΤ ή οποιαδήποτε άλλη εύχρηστη εκρηκτική ύλη. Το φυτίλι είναι πιθανόν προϊόν απομίμησης, παρασκευάζεται πιθανότατα στη Συρία χρησιμοποιόντας ως σχέδιο την κινέζικη χειροβομβίδα Type 86P. Αναφέρεται ότι χρησιοποιήθηκε και ως βλήμα για τους εκτοξευτές χειροβομβίδων VOG-25 και το AGS-17 των 30 χλστ.

Ο Αραβικός Συριακός Στρατός είχε αποκομίσει αρκετές χιλιάδες από αυτές τις χειροβομβίδες ως λάφυρα και τα χρησιμοποίησε κυρίως για εκπαιδευτικούς σκοπούς. Αυτό λόγω της μικρής τους ισχύος. Στα πλεονεκτήματα συμπεριλαμβάνονται το ελάχιστο βάρος τους, το εξαιρετικά χαμηλό κόστος υλικών για την κατασκευή τους καθώς και η δυνατότητα κατασκευής τους χωρίς την κατοχή κανονικών χειροβομβίδων.


Πηγές: 1) Twitter/ArmoryBazaar 2) Tut.by
Читать полностью:  https://42.tut.by/663545