Από τις πύλες της Τρίπολης στη συντριβή. Χρονολόγιο των μαχών στη Λιβύη για το 2020.

 Αντίπαλες δυνάμεις.

Από τις 4 Απριλίου 2019 οι ένοπλες δυνάμεις της Βουλής των Αντιπροσώπων , ο Εθνικός Στρατός της Λιβύης (ΕΣΛ), ανακοίνωσε την επιχείρηση «Πλημμύρα της Αξιοπρέπειας». Αντικειμενικός σκοπός του επικεφαλής του ΕΣΛ(LNA), Χαλίφα Χαφτάρ, ήταν η κατάληψη της Τρίπολης και ουσιαστικά ο τερματισμός του εμφυλίου στη Λιβύη. Στην Τρίπολη έλεγχο και έδρα είχε ο Λιβυκός Στρατός (ΛΣ/GNA), της Κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας. Τις δυνάμεις του ΕΣΛ υποστήριζαν κυρίως τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Ιορδανία και η Αίγυπτος με πολεμικό υλικό ενώ τον ΛΣ η Τουρκία και το Κατάρ με πολεμικό υλικό, μισθοφόρους από τη Συρία και οικονομική βοήθεια. Ο ρόλος της ιδιωτικής εταιρείας Wagner που υποστήριζε τον LNA ήταν κατά κύριο λόγο διακριτικός και εκπροσωπούσε σαφώς τα συμφέροντα της Ρωσίας στη μεταεμφυλιακή εποχή της Λιβύης, όποια κι αν θα είναι αυτή.

Από τον Δεκέμβριο του 2019 Σύροι/Τουρκμένοι μισθοφόροι άρχισαν να καταφθάνουν στη Λιβύη προκειμένου να υποστηρίξουν τον ΛΣ της Τρίπολης. Οι άνδρες αυτοί, βετεράνοι του Συριακού εμφυλίου, ανήκουν στις οργανώσεις Faylaq al Sham, «Μεραρχία ,Μu'tasim», ταξιαρχίες Suqour al Sham, «Μεραρχία Hamza» και στις κατά βάση τουρκμενικές «Μεραρχία Sultan Murad» και «Ταξιαρχία Suleiman Shah» και ανήκουν στην ομπρέλα αυτών, στον SNA , τον Συριακό Εθνικό Στρατό.

Οι μάχες συντελέστηκαν σε τρία κυρίως μέτωπα: 1) σε αυτό στα νότια περίχωρα της Τρίπολης και στην Ταρχούνα 2) δυτικά αυτής στις πόλεις Σαμπράθα/Σορμάν/Ζαουίγια, βορείως της σημαντικής στρατιωτικής βάσης Αλ Ουατίγια 3)και σ' αυτό της Σύρτης με κατεύθυνση στην Αμπού Κουραΰν. Οι παρακάτω κατατοπιστικοί χάρτες είναι από τον λογαριασμό στο Twitter/Suriyak.

Μέτωπο Τρίπολης

Μέτωπο Ζαουίγια

Μέτωπο Σύρτης

Στις αρχές Ιανουαρίου στην Τρίπολη η κατάσταση χαρακτηριζόταν από καταλήψεις και ανακαταλήψεις σημείων στα περίχωρα της πόλης με μικρές προωθήσεις συνολικά για τον LNA. Στις 6 Ιανουαρίου ο LNA πέτυχε μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του σε αυτήν την εκστρατεία, καταλαμβάνοντας τη Σύρτη. Με αυτήν αποκτούσε πρόσβαση σε πολύτιμους αγωγούς πετρελαίου. Η κατάληψη πραγματοποιήθηκε κατόπιν διαπραγματεύσεων, συνεννόησης και αλλαγής στρατοπέδου των υπερασπιστών της πόλης, της Ταξιαρχίας 604. 

Η μονάδα αυτή, αποτελούμενη από σαλαφιστές, και ειδικότερα του Μαντκαλισμού, θα παίξει σημαντικό ρόλο και κατά την αντεπίθεση του GΝΑ το θέρος του ίδιου έτους. Αρκετός οπλισμός παντός είδους, μερικά άρματα και λοιπά οχήματα έπεσαν στα χέρια του LNA. Η προώθηση συνεχίστηκε και την επόμενη μέρας έως το Αμπού Κουραΰν για να το χάσει όμως μετά από 2 ημέρες μετά από αντεπίθεση του GNA και να παραμείνει στην Αλ Κανταΐγια. Έκτοτε, παρά τις επίμονες προσπάθειες του LNA η γραμμή του μετώπου σε αυτόν τον τομέα δεν θα έχει ουσιαστικές αλλαγές. Στην Τρίπολη η κατάσταση παρέμενε σταθερή με ελάχιστα εδαφικά κέρδη για τον. Μέχρι τα τέλη Φεβρουαρίου η κατάσταση παρέμενε στάσιμη με τους αντιπάλους να έχουν περίπου τις ίδιες απώλειες, με την κυβέρνηση της Τρίπολης να έχει ελαφρώς πιο μεγάλες απώλειες στα βαρέα οχήματα. Στον αέρα οι αντίπαλοι έως τέλη Φεβρουαρίου είχαν χάσει 2 και 5 Uav , LNA και GNA αντίστοιχα ενώ οι πρώτοι έχασαν και το πρώτο σύστημα Pantsir-S1.

Τον Μάρτιο ο LNA ξεκίνησε πάλι τις επιχειρήσεις στα προάστια της Τρίπολης με μικρή προώθηση στην συνοικία Ράμλα και στην Άιν Ζαίρα από την 106η Ταξιαρχία που είναι υπό τον γιο του Χάφταρ, Καλίντ. Οι επιθέσεις αυτές συνεχίστηκαν έως το τέλος του μήνα. Στις 26 Μαρτίου ο GNA πραγματοποίησε αντεπίθεση καταφέρνοντας να ανακαταλάβει λίγα σημεία. Την ίδια ημέρα ξεκίνησε την επιχείρηση «Καταιγίδα Ειρήνης» με σκοπό να καταλάβει την σημαντική βάση Αλ Ουατίγια. Ενώ αρχικά, μάλλον από τον αιφνιδιασμό είχε μερική επιτυχία, εντούτοις ο LNA με αντεπίθεση, όχι μόνο απώθησε τις εχθρικές δυνάμεις αλλά προωθήθηκαν βόρεια. Με αυτές τις ενέργειες έθεσε υπό τον έλεγχό τους τις πόλεις Αλ Τζουμαίλ, Ριγκνταλίν, Αλ Άσσαχ, Ζάλταν που φτάνουν στα περίχωρα της μεθοριακής γραμμής της Τυνησίας / Λιβύης  και απομόνωσε με αυτόν τον τρόπο την παραλιακή πόλη Ζουαρά. Αυτό το σημείο αποτελεί ίσως το ζενίθ της προώθησης του LNA συνολικότερα στην προσπάθεια για επικράτηση. Νέα επίθεση των δυνάμεων του Χάφταρ στον άξονα Σύρτης-Μισράτα στο Αμπού Κουραΰν στις 27/3 αρχικά επιτυχής κατέληξε σε οπισθοχώρηση απ' όλα τα σημεία που καταλήφθηκαν. Στις 30 του ίδιου μήνα ο LNA στην Τρίπολη πραγματοποίησε μικρή επιτυχία.

Η επιχείρηση «Καταιγίδα Άνοιξης» του GNA και η αντεπίθεση
του LNA. Πηγή: Twitter/Suriyak.

Ο Απρίλιος ξεκίνησε με μια αντεπίθεση του GNA στον τομέα της Τρίπολης η οποία απέσπασε όλα τα εδαφικά κέρδη του αντιπάλου στη συνοικία Ράμλα κατά τη διάρκεια του Μαρτίου σε αυτόν τον τομέα.Ο LNA έφτασε στις 13 του μήνα στο ύψος της οδού  Rabush Abu Salim, μόλις 9.5 χλμ περίπου από το λιμάνι της Τρίπολης. Αυτό ήταν και το κύκνειο άσμα του LNA. Από αυτό το σημείο και για 2 περίπου μήνες θα βρίσκεται σχεδόν συνεχώς στην άμυνα και θα βλέπει τις επαρχίες που κερδήθηκαν να «ξηλώνονται». Την ίδια ημέρα, στις 13 Απριλίου, ο GNA ξεκίνησε μια ισχυρή επίθεση προς την πόλη Σορμάν 2 άξονες. Μετά από μερικές ώρες κατάφερε να καταλάβει τις πόλεις Σαμπρία, Αμποέισα και Σορμάν.  Παρά τη συγκέντρωση στρατευμάτων της 128ης και 134ης Ταξιαρχίας του LNA στη Σαμπράθα  αναγκάστηκαν να αποσυρθούν από την πόλη εγκαταλείποντας 6 άρματα, MRLS και άφθονο λοιπό υλικό. Με την πλήρη κατάρρευση σε αυτό το τμήμα ο Χάφταρ έχασε ό,τι κέρδισε πριν από δυόμιση εβδομάδες καθώς και ό,τι κατείχε και αποκόπηκε τελείως από τα παράλια ενώ άνοιξε ο διάδρομος με επικοινωνίας της κυβέρνησης της Τρίπολης με την Τυνησία. Επίσης, ο GNA είχε περάσει στην αντεπίθεση, με τις μάχες από τις 20 Απριλίου έως 3 Μαΐου να δίνουν μια μικρή προώθηση προς τη στρατιωτική βάση Hamza ,ΝΔ της Τρίπολης. Στη ΒΑ της, στην Ταρχούνα, επίσης ξεκίνησε μεγάλη επιχείρηση από τις 18 του μήνα και κατέλαβαν 5 πόλεις/χωριά, από τα οποία έχασαν τα 2 από αντεπίθεση του LNA. 

Εικόνες από στρατιωτικό υλικό που άφησε πίσω 
ο LNA στις αρχές Ιουνίου με την κατάρρευση του
μετώπου.

     

 Από τις 4 έως τις 17 Μαΐου οι αντίπαλοι επιδόθηκαν σε σκληρές μάχες στη Ράμλα, ΝΑ στο μέτωπο της Τρίπολης όπου δυνάμεις του LNA κατάφεραν μερική ανακατάληψη σε απωλεσθέντα σημεία και έδειχναν ότι ακόμα κρατούσαν το μέτωπο. Στην Αλ Ουατίγια αντίθετα, προσπαθούσε να κρατήσει τη στρατιωτική βάση από τις συνεχείς επιθέσεις, κάτι που κατάφερε με επιτυχία παίρνοντας μάλιστα πίσω και μια πόλη, την Αλ Ακραμπίγια. Δεν συνέβη όμως το ίδιο στις 18 Μαΐου, όταν ο GNA εν τέλει κατάφερε να εισέλθει και να καταλάβει τη βάση. Μετά από αυτό συνέχισε την επίθεση νοτιότερα όπου ο LNA πλέον υποχωρούσε διαρκώς και ερχόταν σε συνεννόηση με τις τοπικές φυλές προκειμένου να εισέλθει στις πόλεις τους, καθώς επικρατούσε εκεί έτσι κι αλλιώς μια ημιαυτόνομη κατάσταση. Σε αυτό το διάστημα καταστράφηκαν και τα περισσότερα Α/Α συστήματα Pantsir-S1, των οποίων η καταστροφή πραγματοποιήθηκε όσο αυτά δεν ήταν εν ενεργεία.

Στις 22 Μαΐου ο LNA υποχώρησε στην Τρίπολη, στο ΒΑ πλευρό του σε πολύ μεγάλη έκταση για τα δεδομένα αυτής της σύγκρουσης στην πόλη, όπου κάθε οικοδομικό τετράγωνο μετρούσε. Απώλεσε μια έκταση μήκους 2.5 χιλιομέτρων και βάθους 1, με κρίσιμα σημεία όπως το στρατόπεδο Τκμπαλι. Την επόμενη η υποχώρηση έλαβε μεγαλύτερες διαστάσεις στο βόρειο σημείο όπου το στρατόπεδο Χαμζά, το στρατόπεδο Γιαρμούκ και ενός πυροβολικού εγκαταλείφθηκαν και πλέον φάινονταν οι πρώτοι ξεκάθαροι τριγμοί στις τάξεις του LNA. Την ίδια ημέρα στη Ράμλα, ο GNA έφτασε έξω από τον Διεθνές Αερολιμένα Τρίπολης όπου πραγματοποιήθηκαν σφοδρές μάχες επί τουλάχιστον μια εβδομάδα με αρκετές απώλειες και για τις δύο πλευρές. Τελικά, στις 30 Μαΐου πήραν μέρος του αεροδιαδρόμου και στις 3 Ιουνίου ολόκληρο έχοντάς το διασφαλίσει καταλαμβάνοντας και τις γύρω συνοικίες. Το διάστημα 3 έως 6 Ιουνίου ο LNA εγκατέλειψε άτακτα όλα τα σημεία και η υποχώρηση έλαβε διαστάσεις χιονοστιβάδας και η 14μηνη πολιορκία της Τρίπολης είχε επισήμως λήξει ενώ έπεσε και η Ταρχούνα. Το υλικό που άφησε πίσω ο LNA ήταν τεράστιο καθώς δεκάδες άρματα μάχης, τεθωρακισμένα, ελικόπτερα, στοιχεία πυροβολικού και κάθε λογής υλικό είχε αφεθεί άθικτο. Μέσα σε 3 μέρες ο στρατός του Τομπρούκ έχασε παραπάνω απ' όσα έχασε από την αρχή της εκστρατείας. Για τις παραπάνω απώλειες υπάρχουν ακόμη μεγαλύτερες εκτιμήσεις, αν και πρόκειται για τουρκικές πηγές.(1)

Κατεστραμμένα ΑCV-15 τουρκικής κατασκευής που 
στάλθηκαν στις δυνάμεις του GNA, στα προάστια της Τρίπολης.

Ο GNA ξεκίνησε μια νέα επιχείρηση με το όνομα «Μονοπάτια της νίκης» για να καταλάβει τη Σύρτη και τη Τζούφρα και να εκμεταλλευτεί το μομέντουμ της νίκης. Μετά από μερικές ώρες μάχης ο GNA κατάφερε να σπάσει την πρώτη γραμμή άμυνας και πήρε τον έλεγχο των πόλεων Mintaqat al Bagla, Al-Washkah και Buwayrat al Ḩasun. Μόλις την ίδια ημέρα, έφτασε έξω από τα περίχωρα της Σύρτης όπου και επιτέθηκε από δύο πλευρές, από τη δυτική είσοδο της πόλης και από το νότιο. Μερικές μονάδες κατάφεραν να εισέλθουν στην πόλη όμως αντεπίθεση μερικών ανασυνταγμένων μονάδων του LNA μαζί με την 604η Ταξιαρχία της πόλης και τη βοήθεια της αεροπορίας, τις εξουδετέρωσε, προέβη σε αντεπίθεση και οδήγησε τις εχθρικές δυνάμεις τουλάχιστον 30 χλμ δυτικότερα. 

Η επίθεση του GNA στη Σύρτη στις 6 Ιουνίου.
Πηγή: Twitter/Suriyak.

Οι επόμενες μέρες κύλησαν χωρίς σημαντικές αλλαγές στο μέτωπο έως τις 11 Ιουνίου και με σποραδικές συγκρούσεις και ανταλλαγές πυρών πυροβολικού. Στιθς 4 Ιουλίου , μη αναγνωρισμένα πολεμικά αεροπλάνα, πιθανόν Dessault Mirage 2000 των ΗΑΕ πραγματοποίησαν επιδρομή στη βάση της Αλ Ουατίγια. Ένας αξιωματούχος του GNA στην Τρίπολη αναγνώρισε ότι οι αεροπορικές επιδρομές κατέστρεψαν 3 συστήματα MIM-23 Hawk (κάποιες πηγές ανάφεραν και χτύπημα σε συστήματα ηλεκτρονικού πολέμου Koral, χωρίς ωστόσο να υπάρχουν φωτογραφίες ακόμη) που στάθμευαν στη βάση, αποτελώντας ίσως την πιο σημαντική απώλεια οπλικού συστήματος από εχθρική ενέργεια τα τελευταία έτη μετά την κατάρριψη μαχητικού F-4 Phantom στη Συρία, στις 22 Ιουνίου 2012. 

Η νίκη για τον GNA επιτεύχθηκε σαφώς από τη μεγάλη βοήθεια που είχε από την Τουρκία σε έμψυχο και μη υλικό, μια κίνηση που τα εύσημα αποδίδονται στον Ερντογάν ο οποίος μετέφερε τα πάντα μέσω μιας αερογέφυρας που περνούσε ανάμεσα από την Κύπρο και την Ελλάδα και μετά δυτικά νοτίως της Κρήτης, πέρα από αυτά που μεταφέρθηκαν με πλοία. Η κατάσταση παραμένει τεταμένη με τις δύο πλευρές να εξοπλίζονται συνεχώς από τους «χορηγούς» τους και έναν νέο γύρο συγκρούσεων να φαντάζει πολύ πιθανός στο προσεχές διάστημα.

Οι παρακάτω απώλειες αφορούν αυτές που έχουν επιβεβαιωθεί με οπτικοακουστικό υλικό και φωτογραφίες (OSINT), σαφώς οι πραγματικές είναι μεγαλύτερες. Η λίστα θα ανανεώνεται μ νέες που πιθανόν δεν έχουν καταχωρηθεί.

Απώλειες LNA

Άρματα μάχης 71 (Τ-55/62/72) : (1), (2) , (3), (4) έως (9), (10), (11), (12) και (13), (14) έως(19), (20), (21), (22) έως (25), (26), (27), (28), (29), (30), (31), (32) και (33), (34) έως (40), (41), (42) έως (45), (46), (47), (48), (49), (50), (51), (52), (53) έως (57), (58), (59), (60) έως (62), (63), (64), (65), (66), (67), (68) έως (71).

ΤΟΜΑ,ΤΟΜΠ  44  (Panthera, BTR, BRDM, BMP, GAZ Tigr, Typhoon Spartan,Nimr, Mbombe, Al Mared, LT-79,Ratel,Humvee): (1),(2), (3), (4), (5) , (6), (7), (8) , (9), (10), (11), (12), (13), (14), (15), (16), (17), (18), (19), (20), (21), (22), (23), (24), (25), (26), (27), (28), (29), (30), (31) και (32), (33), (34), (35), (36), (37), (38), (39), (40), (41), (42), (43), (44), (45-46), (47-48).

Jeep ,TOYOTA technicals, με οπλισμό κλπ 64: (1), (2), (3), (4) έως (10), (11), (12), (13), (14), (15) και (16), (17) , (18), (19), (20), (21), (22), (23), (24)και(25), (26) (27), (28) ,(29), (30) έως (32), (33), (34), (35), (36), (37), (38), (39), (40), (41), (42), (43) έως (45), (46) έως (49), (50), (51) έως (53), (54), (55), (56) έως (58), (59 έως (61), (62), (63) και (64).

Πυροβολικό 16 (D-20, Palmaria, BM-21 όλμοι): (1), (2), (3) και (4), (5), (6), (7), (8), (9), (10), (11) και (12), (13), (14), (15) ,(16), (17), (18).

Uav 10 (Orlan-10, Wing Loong, Orbiter-1k, Zala 421-16 ): (1), (2), (3)  (4) , (5) , (6), (7), (8), (9), (10).

Α/Α (Pantsir-S1) 8: (1), (2), (3), (4), (5), (6), (7), (8).

Αεροσκάφη, ελικόπτερα 23 (Su-22, Mirage F1, Mi-17/35, AW-190) *τα περισσότερα αεροσκάφη/ελικόπτερα ήταν μη επιχειρησιακά: (1) και (2) (3), (4) έως (8), (9), (10), (11) και (12), (13), (14) και (15), (16) και (17), (18), (19) έως (22), (23).

Απώλειες GNA

Άρματα μάχης 8 (T-55/62/72) : (1), (2), (3), (4), (5), (6), (7), (8).

ΤΟΜΑ, θωρακισμένα οχήματα, 26 (BMP, BTR, 9M123 Khrizantema-S, BMC Vuran, Kirpi, Panthera)κλπ: (1), (2), (3),(4), (5),(6) , (7), (8), (9), (10), (11), (12), (13), (14), (15), (16), (17) ,(18) ,(19), (20), (21), (22), (23), (24), (25), (26).

Jeep, TOYOTA με οπλισμό κλπ (και EE-9 Cascavel ) 18 :(1), (2),(3), (4), (5), (6), (7), (8), (9), (10), (11), (12), (13), (14), (15), (16), (17), (18).

Uav (TB2 Bayraktar, Mini Uav Bayraktar, Kargu, IAI Harop**διεκδικούν και οι 2 την κατάρριψη) 21: (1), (2), (3), (4) , (5), (6), (7), (8), (9), (10), (11), (12), (13), (14), (15), (16), (17), (18), (19), (20), (21)

Λοιπά (Σύστημα επικοινωνιών ή Uav)1: (1)

Πυροβολικό 3 (ΒΜ-21, Palmaria): (1), (2), (3)

Αεροσκάφη 1: (1)

Α/Α 3 (MIM-23 Hawk): (1) έως (3)

Ιδιαίτερες ευχαριστίες στον Πλακούδα Σπυρίδων και τον COIN για την παροχή πληροφοριών και τον Suriyak για τους λεπτομερείς χάρτες των επιχειρήσεων.

Σημειώσεις

(1) Σε άρθρο του Oryx μεταξύ άλλων αναφέρονται μόνο στην Ταρχούνα 82 άρματα μάχης, 51 ΤΟΜΑ, ΤΟΜΠ,Τ/Θ, 21 Α/Κ πυροβόλα, MLRS, 88 TOYOTA κλπ, 5 αεροσκάφη/ελικόπτερα.

Πηγές

-Syrian Observatory of Human Rights

-https://lostarmour.info/

Λογαριασμοί Twitter: Suriyak, Oded Berkowitz, emad_badish, ibrahim_gasoda, BurkanLy, JulianRoepche, Krummaper, EnglishRedmap, LibyaReview, Al Mukbir, ObservatoryLY, IslamicWorldUpdate, Woland2485, AlmanaraMedia, RojavaNetwork, Senja Masa, mstrMax11, Ouais Hasairi, warsonthebrink,Miyhnea, Cyberspec1, Senja Masa, osamaalobide, Servanenefrine, KhaledDernah

Σύνδεσμοι στο Youtube

- https://www.youtube.com/watch?v=nTrtTGVyDeU&feature=emb_title

-https://www.youtube.com/watch?v=4nDE9YgLY_Q&feature=emb_title

-https://www.youtube.com/watch?v=vNS8udqgMl4&feature=emb_title

-https://www.youtube.com/watch?v=DBCnH64eiKQ

-https://www.youtube.com/watch?v=lp6KeIQ0XD0

-https://www.youtube.com/watch?v=L1lr08dqouU

Τα ρωσικά Uav στη Συρία και η δράση τους κατά τη διάρκεια της «Αυγής του Ιντλίμπ 2».

Από τις 15 Δεκεμβρίου 2019 οι ένοπλες δυνάμεις της Συριακής Αραβικής Δημοκρατίας (SAA) , της Ρωσίας , του Ιράν , της Χεζμπολάχ και άλλων συμμαχικών πολιτοφυλακών κήρυξαν την έναρξη της επιχείρησης «Αυγή του Ιντλίμπ 2». Οι συγκρούσεις έλαβαν μέρος στο ΝΑ τμήμα της επαρχίας Ιντλίμπ και στο Δυτικό τμήμα του Χαλεπίου κατά μήκος της λεωφόρου Μ5. 

Αντίπαλοι ήταν ο Συριακός Εθνικός Στρατός (SNA) , η οργάνωση Hayat Tahrir al-Sham (HTS) , η οργάνωση Rouse the Believers Operating Room , το Ισλαμικό Κόμμα του Τουρκιστάν (TIP) , και άλλες δυνάμεις των τζιχαντιστικών και μη ανταρτών. Τις ομάδες αυτές ενίσχυε με υλικό αλλά και εμπράκτως στο πεδίο της μάχης - ιδίως κατά το διάστημα της επιχείρησης «Ασπίδα Άνοιξης», 27 Φεβρουαρίου με 6 Μαρτίου- η Τουρκία.

 

Αναμφίβολα, πρωταγωνιστές στις συγκρούσεις της Συρίας (όπως και της Λιβύης και προσφάτως του Ναγκόρνο-Καραμπάχ) είναι τα τουρκικά Uav, κυρίως τα TB2 και τα Anka-S. Αυτά προκάλεσαν βαριές απώλειες στους αντιπάλους τους και θεωρούνται ως βασικοί συντελεστές της τροπής των παραπάνω συγκρούσεων. Με παρόμοια επιτυχία χρησιμοποιήθηκαν και τα ρώσικα, με τη διαφορά να έγκειται ίσως στο γεγονός ότι οι στόχοι των Τούρκων ήταν πιο «θεαματικοί», αν δούμε ότι χτυπήθηκαν δεκάδες άρματα μάχης, τεθωρακισμενα, αυτοκινούμενο πυροβολικό κλπ. Οι Ρώσοι από την άλλη, είχαν ως στόχους τις δυνάμεις του SNA, HTS και των λοιπών ομάδων που δεν διέθεταν τα παραπάνω και έτσι επικεντρώθηκαν κυρίως στην καταστροφή αυτοσχέδιων θωρακισμένων οχημάτων, σημαντικών κτηρίων αφού είχε εισέλθει  προσωπικό, στοιχεία πυροβολικού και MRLS και μερικά BTR/BMP/IFV και στις 20 Φεβρουαρίου απέναντι στα τουρκικά άρματα μάχης M60 και ΤΟΜΑ. 

Ρωσικά Uav.

Αρχικά, οι Ρωσικές Δυνάμεις χρησιμοποίησαν στη Συρία διάφορα Uav που διαθέτουν στο οπλοστάσιό τους όπως τα Orlan-10, Forpost, Eleron-3sv,  Orion και ZALA 421-16E2. Από τα τέλη του 2015 (δηλαδή όταν η Ρωσία είχε ήδη εμπλακεί στη Συρία), οι Ένοπλες Δυνάμεις της διέθεταν συνολικά 1.720 UAV. Από την άνοιξη του 2016, η Ρωσία είχε αναπτύξει 70 Uav και τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους αναφέρθηκε ότι διέθετε άλλες 3 ομάδες, δηλαδή 6 με 9 σκάφη. Η δράση τους πιστοποιείται από την κατάρριψη μερικών από αυτά κατά καιρούς στη Συρία - κανένα κατά τη διάρκεια της επιχείρησης «Αυγή του Ιντλίμπ», έπεσαν μετά το πέρας αυτής, στις 10, 12 και 22 Μαρτίου - ενώ τα βίντεο από τις επιχειρήσεις προέρχονται πιθανόν από Orlan-10 ή Forpost.

Η συνεισφορά αυτών των Uav-τα Forpost που είναι στην ουσία μια παραλλαγή του ισραηλινού IAI Searcher Μk 2, τα Eleron και τα ZALA 421-16- είναι να παρέχουν αναγνώριση εδάφους, εναέριες περιπολίες και συντεταγμένες στους στόχους για ακριβείς επιθέσεις πυροβολικού και αεροπορίας. Τα Orlan-10 χρησιμοποιούνται συνήθως σε ζεύγη ή σε ομάδες των 3, όπου το πρώτο χρησιμοποιείται για αναγνώριση συνήθως σε ύψος 1 με 1.5 χιλιόμετρο, το δεύτερο για παρεμπόδιση εχθρικών επιθέσεων (Ηλεκτρονικός Πόλεμος) και το τρίτο ως αναμεταδότης που μεταδίδει τις πληροφορίες στο κέντρο ελέγχου. Το Orion από την άλλη πραγματοποιεί επιθέσεις κατά επίγειων στόχων, με μέγιστο φορτίο οπλισμού 200 κιλά, και η Συρία αποτέλεσε κυριολεκτικά το πεδίο δοκιμών του για να εγκριθεί η ένταξη σε περαιτέρω παραγωγή.

Όλα τα ρωσικά Uav (ένας στόλος από σχεδόν 2.000 πλέον που σύγκριση με το νούμερο των 180 το 2011 αποτελεί μια μεγάλη διαφορά)  έχουν βάρος μικρότερο από 30 κιλά, και είναι πολύ κατώτερα από το Forpost όσον αφορά το ωφέλιμο φορτίο το οποίο είναι και το μόνο που πλησιάζει τις αποδόσεις ενός MALE Uav. Επί του πεδίου τα Orlan-10, τα Uav με την πιο συχνή χρήση με τα Forpost, παρέχουν  σε μεγάλο βαθμό την ικανότητα αναγνώρισης των Ρωσικών δυνάμεων στη Συρία. Αυτό, μπορεί να μεταφέρει έως 5 κιλά ωφέλιμου φορτίου, όπως σταθεροποιημένες κάμερες ημέρας και νυχτερινής όρασης και συσκευές ηλεκτρονικού πολέμου, να μεταδώσει οπτικοακουστικο υλικό από απόσταση έως 120 χλμ και  να παραμείνει στον αέρα για 14 ώρες σε υψόμετρο έως 5.000 μέτρα. Το αποτελεσματικό εύρος μετάδοσης του υλικού  μπορεί να αυξηθεί περαιτέρω χρησιμοποιώντας ένα άλλο Orlan-10 ως αερομεταφερόμενο σταθμό αναμετάδοσης. Όταν το ρωσικό βομβαρδιστικό Su-24M2 καταρρίφθηκε από τούρκικο μαχητικό κατέπεσε σε μια ορεινή περιοχή κοντά στα τουρκικά σύνορα, το επιζών μέλος του πληρώματος εντοπίστηκε γρήγορα με τη βοήθεια ενός Uav Orlan-10, καθιστώντας δυνατή την διάσωσή του από το έδαφος που ήταν υπό των ανταρτών/τζιχαντιστών. Το πλήρωμα που χειρίστηκε το Uav αργότερα παρασημοφορήθηκε για τον κρίσιμο ρόλο τους στην επιχείρηση διάσωσης.

Επιχειρησιακή δράση.

Η παροχή των πληροφοριών των ρωσικών Uav συνετέλεσε στην καταστροφή 4 αρμάτων μάχης, 5 πολλαπλών εκτοξευτών πυροβολικού, 58 οχημάτων διαφόρων τύπων, (BTR, BMP, M113, ACV-15, αυτοσχέδια θωρακισμένα οχήματα και λοιπά οχήματα) καθώς και στην καταστροφή επιπλέον 59 στόχων που αφορούν επιχειρησιακά κέντρα, φυλάκια, ομάδες πεζικού, ακόμη και εισόδους από σήραγγες, συνολικά 126 στόχους. Οι παραπάνω απώλειες αφορούν μόνο αυτές που μπορούσαν να ταυτοποιηθούν από τη δημοσίευση οπτικοακουστικού υλικού και παρατίθενται (μόνο των οχημάτων) μαζί με τις υπόλοιπες απώλειες των δυνάμεων του SNA, HTS, TIP και λοιπών οργανώσεων καθώς και του Τουρκικού Στρατού κατά τη διάρκεια των επιχειρήσεων στην «Αυγή του Ιντλίμπ 2»:

Άρματα μάχης, σύνολο 17 εκ των οποίων 7 τουρκικά Μ60T Sabra και λοιπά, ένα Α/Κ πυροβόλο 2S1 Gvozdika, Τ-55, Τ-62 και τροποποιημένα σε λειτουργία ως APC: (1), (2) ,(3), (4) (5), (6), (7), (8), (9), (10), (11), (12), (13), (14). (15), (16), (17). 

Τεθωρακισμένα οχήματα διαφόρων τύπων , σύνολο 41 -τα 9 χρησιμοποιήθηκαν ως SVBIED- (*), BMP-1, BRM-1K, BTR-60, ACV-15, M113A2, Vuran BMC, MSPV Panthera F9, Otokar ZPT, R-145BM,Shorland SB301 καθώς και οχήματα θωρακισμένα με αυτοσχέδιο τρόπο 20 στον αριθμό: (1), (2), (3) , (4) , (5), (6), (7), (8), (9) , (10), (11) , (12) , (13), (14), (15), (16), (17), (18), (19) και (20), (21), (22), (23), (24), (25), (26), (27), (28) και (29) και (30) και (31), (32) , (33), (34), (35), (36), (37), (38) , (39), (40), (41) , (42), (43), (44), (45), (46), (47), (48), (49), (50), (51), (52), (53), (54), (55), (56), (57), (58), (59), (60), (61).

Λοιπά οχήματα, φορτηγά, οχήματα μεταφοράς αρμάτων κλπ, 67 στον αριθμό: (1), (2) και (3), (4) και (5), (6), (7), (8) και (9), (10) ,(11) και (12) , (13), (14), (15), (16) , (17), (18), (19), (20) , (21), (22), (23) , (24), (25), (26), (27), (28), (29), (30), (31), (32), (33), (34) , (35), (36) , (37), (38) και (39), (40), (41), (42), (43), (44), (45), (46), (47), (48), (49) ,(50), (51), (52) , (53), (54), (55), (56), (57), (58), (59), (60), (61), (62), (63), (64) , (65), (66), (67).

44 στοιχεία από πολλαπλούς εκτοξευτές (7), όλμους, πυροβολικό:(1), (2), (3), (4) και (5) ,(6) και (7), (8), (9), (10), (11) και (12), (13), (14), (15) , (16), (17), (18) και (19), (20), (21) και (22), (23) , (24) , (25), (26), (27), (28) και (29), (30), (31) , (32), (33), (34), (35), (36), (37), (38), (39), (40), (41), (42), (43), (44).

Για την ιστορία, οι απώλειες του Συριακού Στρατού το ίδιο διάστημα είναι τουλάχιστον 110 περίπου άρματα μάχης και τεθωρακισμενων, εκ των οποίων τα 30 τουλάχιστον είναι από χτυπήματα αντιαρματικών (ATMG) και 44 από τη δράση των τουρκικών Uav.(**) Είκοσι από αυτά καταλήφθηκαν από τις αντίπαλες δυνάμεις. Επίσης, απωλέσθηκαν 39 στοιχεία πυροβολικού, όλμων, MRLS, καθώς και 59 οχήματα πάσης φύσεως (φορτηγά προμηθειών, οχήματα με οπλισμό των 23 χλστ, Shilka κλπ). Οι απώλειες του Συριακού Στρατού παρέχονται αναλυτικά εδώ με μοναδικό ίσως λάθος την καταστροφή συστήματος Pantsir-S1 που αποδείχθηκε ότι αποτελούσε προϊόν μοντάζ. Πραγματοποιήθηκαν ακόμη τουλάχιστον 56 επιθέσεις με ATGM σε θέσεις του Συριακού Στρατού όπως φωλεές πολυβόλων, ATGM, φύλακια, σε κτήρια με ομάδες πεζικού, στα χαρακώματα καθώς και στο ανοιχτό πεδίο. 

Αξίζει να αναφερθεί ότι παρά το σφυροκόπημα και τις μεγάλες απώλειες του Συριακού Στρατού στην «Ασπίδα Άνοιξης» , η γραμμή του μετώπου είχε μικρές αλλαγές και παρέμεινε σχετικά σταθερή ενώ πραγματοποιήθηκαν επιτυχείς αντεπιθέσεις ακόμη και σε μεγάλες πόλεις όπως η Σαρακίμπ. Στην τελευταία γίνεται συχνά μεγάλη μνεία για την προσφορά των μαχητών της Χεζμπολάχ. Οι επιθέσεις του Τουρκικού Στρατού πιθανόν να είχαν ξεκινήσει και πριν από την επίσημη έναρξη της επιχείρησης, από τις 27 Φεβρουαρίου δηλαδή, αν λάβουμε υπ' όψιν τις ανακοινώσεις των Τούρκων για τις απώλειες των Σύρων πριν από αυτήν καθώς και από την κατάρριψη τουρκικού Uav ANKA-S στις 25/2.

Συμπεράσματα

Συνολικά, η χρήση ρωσικών Uav αναγνώρισης στη Συρία κρίθηκε επιτυχημένη. Ωστόσο, έχει επισημανθεί ένα κρίσιμο ελάττωμα: οι ρωσικές δυνάμεις δεν έχουν κανένα επιθετικό Uav - σε αντίθεση όχι μόνο με τον συνασπισμό υπό την ηγεσία των ΗΠΑ, αλλά και τους Ισραηλινούς, τους Ιρανούς και τους Τούρκους, που όλοι έχουν επιθετικά αεροσκάφη μεσαίας τάξης στο συριακό πεδίο μαχών (και όχι μόνο) και τα εξελίσσουν ραγδαία. Όπως όλοι οι άλλοι χρήστες στρατιωτικών αεροσκαφών, η ρωσική κυβέρνηση ανακάλυψε ότι η απώλεια των Uav στο πεδίο της μάχης δε δημιουργεί πρωτοσέλιδα ούτε προκαλεί προβλήματα στην κοινή γνώμη. Οι ρωσικές δυνάμεις είναι γνωστό ότι έχασαν τουλάχιστον 10 Uav κατά τη διάρκεια της εκστρατείας στη Συρία - αλλά αυτό έχει περάσει σχεδόν απαρατήρητο στη Ρωσία και είναι αναλώσιμα.

Καταρριφθέν ρωσικό Eleron-3SV.

Από τα παραπάνω θα μπορούσαν να εξαχθούν ίσως χρήσιμα συμπεράσματα και για τις ελληνικές ένοπλες δυνάμεις. Αποτελεί γεγονός ότι η Τουρκία έχει δώσει δέουσα σημασία στα Uav και έχει αποκομίσει μεγάλη εμπειρία από τα πεδία των μαχών σε Συρία, Λιβύη, Ιράκ και Αρτσάχ. Φυσικά, αντιμετώπισε κατώτερης ποιότητας στρατεύματα και τεχνολογικό υλικό από οποιαδήποτε δυτική χώρα και ΝΑΤΟϊκά οπλικά συστήματα, όμως επ' ουδενί δεν θα έπρεπε να προκαλέσει εφησυχασμό. Η προσδοκώμενη απόκτηση των Rafale προσφέρει δυνητικά μια επιπλέον υπεροχή απέναντι στην τουρκική αεροπορία. Αυτή, σε συνδυασμό με την απόκτηση ενός στόλου Uav αναγνωρίσεων θα μπορούσε να δώσει τον ανάλογο χειρισμό και αποτέλεσμα, με δεδομένο την επικράτηση στον αέρα, με τη χρησιμοποίηση των ρωσικών Uav στη Συρία χωρίς να αναγκαστεί η χώρα να προβεί σε έναν αγώνα δρόμου για την απόκτηση επιθετικών Uav, όπως πολλοί αναφέρουν, στον οποίο η Τουρκία είναι ήδη μπροστά και πιθανόν να είναι αχρείαστος. 

Πηγές:

1. Όλα τα βίντεο που αφορούν τις συγκρούσεις στην επιχείρηση «Αυγή του Ιντλίμπ 2», από τις 19 Δεκεμβρίου έως τις 6 Μαρτίου, του καναλιού στο YouTube «R & U Videos» , War Diary με το δημοσιογραφικό προσωπικό του ANNA News. 

2. Λογαριασμοί στο Twitter : TheDeadDistrict, Santa Klaus, Hugo Kaaman, Krummapper, Calibre Obscura, XI,  Geroman, ZOKA, Samir, Oryx, Woofers, Hans Smhulke, MENA Conflict, Qalaat al Mudiq. 

3.http://cast.ru/products/articles/russian-uavs-in-syria.html

4. https://lostarmour.info/

5.https://www.oryxspioenkop.com/2020/02/the-idlib-turkey-shoot-destruction-and.html?m=1 . 

Σημειώσεις

(*) Τα 4 Vuran BMC έφεραν ελαφρές ζημιές.

(**)Να σημειωθεί ότι κάθε χτύπημα δεν σημαίνει και καταστροφή του άρματος, μερικά εξ αυτών επιβίωσαν του χτυπήματος με μικρέ ζημιές ενώ άλλα από την επιτυχή προέλαση του Συριακού Στρατού καθολη σχεδόν τη διάρκεια των επιχειρήσεων είχαν την ευχέρεια να μεταφερθούν στα μετόπισθεν για επισκευή.